Morgunn - 01.06.1959, Blaðsíða 55

MORGUNN
49
gamla Benedikts Gröndals, háyfirdómara og skálds. Ól-
afur Gunnlaugsson ól mestan aldur erlendis, lengst í
Frakklandi, sem ritstj. tímaritsins Le Nord. Hann and-
aðist 63 ára gamall í París 1894. í dægradvöl sinni segir
Ben. Gröndal, magister og skáld, frá því, að um 1890
hafi hann fengið bækur um þetta mál frá Ólafi, en þeir
Gröndal yngri og hann voru systrasynir og nákunnugir.
Segir hann ennfremur, eftir bréfum frá dr. Ólafi, að
hann liafi tekið mikinn þátt í tilraunum spíritista, og þá
sennilega í París.
Dr. Ólafur Gunnlaugsson ritstj. hafði sama og ekki
samband við landa sína, og því hafði það engin áhrif
hér á landi, þótt hann gerðist spíritisti og kunnugur
sálarrannsóknunum, en árið 1904 gerðist það atvik, sem
greiddi málinu leið yfir íslandsála og hingað.
Þá var Einar H. Kvaran ritstjóri á Akureyri, alkom-
inn heim eftir langa dvöl erlendis, fyrst í Danmörk og
síðan í Vesturheimi. Þá komst hann yfir hið sígilda verk
Myers um sálarrannsóknirnar, Um framhaldslíf persónu-
leikans, sem enn er höfuðrit um þau efni. Hann las og
eftir því, sem hann sagði sjálfur síðar, stóð á öndinni af
undrun yfir tvennu, bæði því, hve stórvægilegt mál væri
hér á ferðinni, og eins hinu, að þessi hi'eyfing, sem náði
þá til milljóna manna í menntuðum heimi, skyldi hafa
getað dulizt sér svo lengi, önnur eins kynstur og hann
hafði lesið um stefnur og strauma samtíðar sinnar.
Eftir að Einar Hjörleifsson Kvaran kom hingað til
Reykjavíkur að norðan, fann hann fljótlega samherja að
þessu máli, og þá fyrst og fremst sra Harald Níelsson,
sem þá var að vinna stórvirki sitt að biblíuþýðingunni.
Og ekki leið á löngu fyrr en upp í hendur þeirra barst
miðill, sem búinn var sálrænum hæfileikum í allra
fremstu röð. Það var Indriði Indriðason, sem um margt
minnti stcrklega á sjálfan D. D. Home, sem ég hygg
mestan miðil í allri sögu sálarrannsóknanna.
Utan um Indriða Indriðason var stofnað félag, sem
4