Morgunn - 01.06.1959, Blaðsíða 31

MORGUNN
25
búið er að ganga úr skugga um, að hinar svokölluðu
náttúrlegu skýringar duga ekki. Það er mögulegt að
þessar ferðir gamla mannsins til Bristol hafi staðið í sam-
bandi við einhverskonar ólöglegan svarta-markað, og að
einhver ennþá slungnari óþokki hafi séð sér leik á borði
með að ryðja gamla manninum. úr vegi og losna þannig
við hættulegan mann, sem vissi of mikið. En hvernig
var það þá framkvæmt? Þetta er dularfullt mál, sem vér
vitum ekkert um, og við það verður að sitja. Nú er þess-
ari eðlilegu spumingu varpað fram: Ef þú hefir sam-
band við framliðna menn, hversvegna getur þú þá ekki
fengið upplýsingar um þetta? — Svarið er, að þetta
samband er háð lögmáli, sem vér ráðum alls ekki við, og
að þú getur alveg eins reynt að leiða rafmagn eftir
slitnum þræði og að reyna andasamband, þar sem skil-
yrðin eru ekki fyrir hendi.
Þá kem ég að annarri sögunni, sem er miklu ákveðnari
í sálræna átt, en það er sagan, sem lengi hefir verið
kölluð í Bretlandi „Leyndardómurinn í rauðu hlöðunni“.
Bóndi nokkur, ungur, að nafni Corder, hafði myrt unga
stúlku, Maríu Marten að nafni, til þess að komast hjá
að giftast henni. Hann fór burt úr sveitinni, sagðist hafa
giftst stúlkunni á laun, og byggju þau saman á ónefndum
stað í Englandi.
Þetta gerðist 18. maí, 1827. Fólkið var grunlaust, og
hlaðan var fyllt af heyi á sínum tíma, en óvænt atvik
urðu til þess að vekja grunsemdir um, að hér væri ekki
allt með felldu. Frú Marten, móður ungu stúlkunnar,
dreymdi þrjár nætur í röð, að dóttir hennar hefði verið
myrt. Upp úr þessum draumum sýndist í sjálfu sér ekki
mikið að leggja, því að þeir þurftu ekki annað að vera en
einhverskonar spegilmynd af grunsemdum, sem vaknað
kunna að hafa í huga móðurinnar. En draumarnir voru
merkilega ákveðnir. í þeim sá móðirin alltaf sama stað-
inn í rauðu hlöðunni, þar sem lík dótturinnar átti að
v'era grafið. Þessa drauma dreymdi hana í marz 1828,