19. júní


19. júní - 19.06.1952, Blaðsíða 36

19. júní - 19.06.1952, Blaðsíða 36
M(irgrét Eiriksdóttir dr. Franz Mixa. Hann var mjög áhugasamur og nákvæmur. — Og síðan hélduð j^ér til útlanda til frekara náms. Ég hef heyrt, að þér hafið stundað nám hjá hinni frábæru ensku tónlistarkonu, Kathleen Long? Hún er víst afburða kennari? — Já, ég fór til Lundúna árið 1936. Fór í heimavistar-kvennaskóla. Þar var músikk-kennari, miss J. Moss, sem ég naut kennslu hjá, meðan ég leitaði fyrir mér að góðum kennara. Skömmu síð- ar hóf ég nám hjá þekktum kennara, York Bo- wen. Hjá honum var ég í nokkra mánuði, en inn- ritaðist jrá í Konungalega músikk-Academíið í Lundúnum, en þar var York Bowen kennari, og var ég nemandi hans, þar til stríðið skall á, að undanteknum nokkrum mánuðum, sem ég dvaldi hér á landi. í stríðsbyrjun hélt ég heim og stund- aði kennslu hér lieima í 3 ár. Þá fór ég aftur til útlanda og heimsótti kunningjafólk mitt í Glas- gow. Þetta fólk liafði mjög mikinn áliuga fyrir klassískri tónlist, og umgengst mikið músíkanta. Meðal annarra þekkti það hinn fræga skozka píanóleikara, Lamond. Kunningjafólk mitt kom því til leiðar, að ég naut kennslu Lamonds um nokkurt skeið. Hann var nemandi Franz Lizts. — Það má kallast stór viðburður í lífi ungrar tónlistarkonu, að njóta kennslu liins frægasta píanóleikara heimsins. Hvernig hagaði sá mikli meistari hljóðfærisins kennslunni? — Kennslustundirnar hjá Lamond voru oft all- óvenjulegar og sérkennilegar. Ég átti að vera hjá honum klukkustund í einu. En þessi eina klukku- stund varð oft að mörgum — allt að fjórum tím- um. Hann talaði mikið við mig, og spilaði mikið fyrir mig, oftast Beethoven, en einnig Bach, Cho- pin og aðra gamla meistara. Ég heyrði hann aldrei spila „moderne" tónlist. Þessar einkenni- legu kennslustundir liðu fljótt. Á mig sem nem- anda reyndi lítið. Ég hlustaði og hlustaði á meist- arann, tal hans og tóna, — og það var auðvitað ágæt kennsla. Lamond var J)á rúmlega 74 ára að aldri. Ég held, að hann hafi verið einmana, þrátt fyrir frægðina. Líkast var, sem lionum væri nauð- syn á að tala við einhvern. Hann virtist lifa mjög óbrotnu lífi. Heimili hans var eins og gerist og gengur hjá alþýðufólki. Já, það er gaman að geta sagt, að maður hafi verið hjá Lamond. En sá kennari, sem ég met mest, er Kathleen Long. — Já, ég hef heyrt, að straumhvörf hafi orðið í listtúlkun yðar eftir að Jrér hófuð nám hjá henni. — Undir handleiðslu hennar fanns mér ég Jnoskast mjög mikið. Ég varð sjálfstæðari. — En einkennileg urðu tildrögin að kynnum okkar Kathleen Long og því, að ég hóf nám hjá henni. Ég liafði verið staðráðin að reyna að ná fundum Myra Hess, þegar ég kæmi til Lundúna og ef mögulegt væri, að fá tilsögn hjá lienni. Hún er ein af þekktustu píanóleikurum Englendinga og mjög dáð í heimalandi sínu og víða annars stað- ar. En oft breytast áætlanir og ráðagerðir. Viku áður en ég fór til Lundúna var Kathleen Long á ferð hér heima. Kom hún hingað á veg- um Tónlistarfélagsins og hélt hér nokkra kon- serta. Ég hlustaði á liana, og varð svo snortin af leik hennar, að ég gat vart um annað hugsað. Ég ákvað strax, að ná tali af henni áður en ég færi til Englands, og biðja hana að taka mig í tíma. Dag einn skundaði ég niður á Hótel Borg, þar bjó hún, og sagði henni frá áhugamáli mínu. Hún tók mér ákaflega vel, var elskuleg og Ijúfmann- leg. „Við getum talað um Jaetta í London,“ sagði hún. Síðan fór ég utan, og hitti hana skömmu eft- ir að hún kom frá íslandi. Hún var mjög hrifin af móttökunum Iiér og áhuga fólks á góðri tónlist. Kvöld eitt hélt hún veizlu fyrir vini sína og kunn- ingja. Bauð hún mér í veizluna, og var framúr- skarandi alúðleg við mig. Eftir nokkrar vikur hóf ég nám við Royal College of Music, og var Katli- leen Long kennari minn Jrar. Undir handleiðslu hennar var ég nær 3 ár. Hún er afburða kennari og mikill píanóleikari. Ég dái hana og virði. — Og hvenær komuð Jrér fyrst fram opinber- lega á hljólnleikapalli? 22 19. JÚNÍ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

19. júní

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: 19. júní
https://timarit.is/publication/671

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.