19. júní - 19.06.1970, Qupperneq 31

lillaga Láru Sigurbjörnsdóltur á fundi i Kvenréttinda-
félaginu 21. maí 1(J69 .að fjársöfnun skyldi hafin 19.
júní 1969.
Bandalag kvenna í Reykjavík og K.R.F.l. kaus þessar
konur til þess að skipuleggja og sjá um söfnunina á
Reykjavíkursvæðinu:
Astu Jónsdóttur, sem kosin var formaður nefndarinn-
ar, Ástu Björnsdóttur, varaformaður, Helgu M. Níels-
dóttur, Onnu Sigurðardóltur, Margréti Einarsdóttur,
Guðnýju Helgadóttur, Láru Sigurbjörnsdóttur, Stein-
unni Finnbogadóttur og Bjarnveigu Bjarnadóttur.
En stjórn Kvenfélagasambands Islands, með frú
Helgu Magnúsdóttur frá Blikaslöðum í fararbroddi, sá
um alla fyrirgreiðslu í sambandi við landsbyggðina.
Skömmu eftir að söfnun var hafin annaðist Kvenfélaga-
sambandið móttöku fjárins fyrir Landspítalasöfnunina,
og veitli ýmsa aðra fyrirgreiðslu á skrifslofu sinni á
Hallveigarstöðum.
Var nú hafizt handa af fullum krafti, og lif og fjör í
þessu húsi þá, og vinnugleðin oft með fádæmum. Og
eftir skamma stund var hafin fjársöfnun hjá flestum
kvenfélögum úti á landsbyggðinni, mörg þeirra fátæk
og fámenn, en hafa þó lagt stórar fjárhæðir í söfnunar-
sjóðinn. Og fyrsta gjöfin sem sjóðnum var færð, voru
35 þúsund krónur frá Ljósmæðrafélagi Reykjavíkur.
Og um svipað leyti barsl stærsta gjöfin frá einstaklingi
þá, 25 þúsund krónur, gjöf frá frú Margréti Jónsdóttur.
Oegar líða lók á söfnunarslarfið harst sjóðnum önnur
stórgjöf frá einstaklingi. Kcna, sem ekki vildi láta nafns
síns getið, kom á skrifstofuna í Hallveigarstöðum og
afhenli 30 þúsund krónur.
Margar eru krónurnar sem starfsfólk á vinnustöðum
og í stofnunum hefur lálið af hendi rakna. Að ógleymd-
um öllum heimilunum, sem lagt hafa sinn skerf, þegar
konurnar hörðu að dyrum og háru fram erindið, en eins
og kunnugl er, hófu konur skipulagða söfnun í öllum
hverfum horgarinnar. Einnig í Hafnarfirði, Kópavogi,
Akranesi, Veslmannaeyjum og víðar.
Og síðast en ekki sizt her að þakka öllum þeim fé-
lagssamtökum hér í borg og nágrannabæjum, sem
studdu söfnunina af mikilii rausn.
Mitt starf í þessari skemmlilegu söfnun var að litlu
leyti hér innanhúss. I3að kom í hlut okkar Helgu M. Ní-
elsdóttur að liafa samhand við eigendur og forstjóra
ýmissa fyrirtækja og slofnana, hréflega eða með við-
tölum. Var málaleitan okkar mjög vel tekið. Og höfum
við nú skilað í söfnunarsjóðinn milli 7 og 8 hundruð
þúsund krónum, mestur hluti frá fyrirtækjum og stofn-
unura, en lika drjúgur hlutur frá einstaklingum.
Síðasta peningaupphæðin sem mér var afhent í sjóð-
inn var sannkölluð jólagjöf. Sat ég þá í stól á hár-
greiðslustofu rétt fyrir jólin, er skyndilega var lögð
hönd á öxl mér, og að mér réltar 11 þúsund krónur.
Var það Kristín Ingimundardóttir hárgreiðslukona, sem
afhenti mér þetta fé, 10 þúsund frá henni, og eitt þúsund
frá systur hennar.
Og þótt formlegri söfnun sé nú lokið, berast enn
gjafir. Sá ég nýlega í dagblaði, að Kvenfélag Lágafells-
sóknar hefur haldið hóf í Hlégarði 5. febrúar, í tilefni
af 60 ára afmæli félagsins. í þessu hófi færði hrepps-
nefnd Mosfellshrepps Landspílalasöfnun kvenna 25 þús-
und krónur að gjöf. Einnig ákvað félagsstjórnin að gefa
10 þúsund krónur.
Ég vil taka það fram hér, að nefndin hafði samband
við skattayfirvöldin, og óskaði þess ið söfnunarféð yrði
skattfrjálst. Samþykktu yfirvöldin að verða við ósk
nefndarinnar.
Og nú kvað vera komið í söfnunarsjóðinn á sjöttu
milljón króna. Á fundi hjá söfnunarnefndinni 22. ágúst
1969 var samþykkt m. a., að féð verði ekki látið af hendi
fyrr en öruggt sé, að sjáisl fyrir endann á framkvæmd-
um við Fæðingar- og kvensjúkdómadeild Landspítalans,
og nefndin hefur tekið ákvörðun um það, til hvers söfn-
unarfénu skuli varið, - þannig, að það komi að sem
mestu gagni.
Segja má með sanni, að konur hafi unnið hér geipi-
mikil og margþætt störf, og algjörlega í sjálfboðavinnu,
lil þess að sá draumur þeirra megi rætast, að fullkomin
kvensjúkdóma- og fæðingadeild megi rísa af grunni hið
hráðasta.
En svo að ég snúi mér að gangi málsins á Alþingi. -
I}ar urðu miklar, og stundum heitar, umræður. Konur
fjölmenntu á þingpalla, og fylgdust af miklum áliuga
með umræðunum. Endalokin urðu þau, að þingmenn,
stjórnvöld, og aðrir þeir aðilar, sem þessi mál heyra
undir, urðu við kröfum kvenna um viðbótarbyggingu,
og að allri framkvæmd yrði hraðað sem mest.
Má segja, að málið allt liafi verið leyst á hinn farsæl-
asta hátt, og ber að þakka öllum þeim sem að þvi hafa
stuðlað. Og senn mun hafizt handa, en heilbrigðismála-
ráðherra, Jóhann Hafstein, gat þess, að tryggðar væru
30 milljónir króna til byrjunarframkvæmda. Og ráð-
herra tilkynnti jafnframt, að kona yrði skipuð í bygg-
ingarnefndina, og mun það vera í fyrsta sinn, sem kona
á sæti þar. Sætið skipar Hólmfríður Stefánsdóttir for-
stöðukona Landspítalans.
I ljós kom, að jafnframt þvi, að lausn var fengin á
þessu máli, var nauðsynlegt að annað mál yrði leyst
um leið, en það voru lóðaskipti milli ríkis og borgar,
19. J Ú N í
29