19. júní - 19.06.1970, Side 34

Þuríður Guðmundsdóttir:
Svart ljóð
Sauma ég á klœði þín
svörlum þrœði Ijóðsins
laufin bleik úr barmi haustsins
hverja bliknaða snertingu
er ber lit jjóluttnar
jinn þig og h júpa
jegurð, líji
l>eirri leijtrandi blekkingu
er bærði vitund mína
jinn l>ig og eignast
á mcðan svarl Ijóðið
svœfir skynjun mína.
Barn
Barnið leikur sér að ]>ögninni
gerir sér liús úr geislum
og stráum
sem grúfa sig yjir sleininn
C
Slráin
stinn, fjaðurmögnuð
gul strá í glöðum barnsliuga
styðja fingurgómum á þögnina
Gerir sér hús úr geislum
og stráum
sem grúfa sig yjir steininn
Styður fingurgómum á þögnina
j>ar til hún sundrast.
Hendur þínar
Nú býr hamingjan
í augurn l>ínum
og rnánablár geisli
gerir hendur þínar mjúkar og örlátar
Begar myrkrið grúfir sig
yjir andlit þitt
gœtu hendur þínar unnið stœrri sigra.
Vögguljóð
A bakkanum trén bláu
er bíða kvöldsins.
Þegar sólskinið deyr
á vörum jljótsins
verða j>au svört, lifandi
og lœsast um hvarma jnna.
Glitrandi hójjör
á himni myrkursins
j>ekja slóð þína draurnsóley
í dúnmjúku faxi nælurinnar
Yfir marbláu grasinu
grípa hendur jnnar gullin jiðrildi
32
Farvegur lífsins
jellur urn sofandi augu
sem ég elska.
19. J Ú N í