Sólskin - 01.07.1944, Page 58

Hinir þjónarnir og hirðmennirnir litu hann
fyrirlitningaraugum, af því að hann var ekki
í hinum konunglega einkennisbúningi, heldur
í tötralegum flökkumannsklæðum, og þeir sáu
um, að matarfötin væru hroðin, þegar þau
náðu til hans.
„Jæja, hvernig bragðast þér maturinn?“
kallaði kóngur til Sveins frá háborðinu.
„Spurðu þann, sem eitthvað hefur að
tyggja“, svaraði Sveinn. „Ég fæ aðeins að
sleikja galtóm föt og þefa úr tæmdum glös-
um“.
Þá skammtaði kóngur honum á sinn eigin
gulldisk, blandaði víni í bikar og sendi þjón
með hvorttveggja til hans.
Nú borðaði Sveinn og drakk með góðri lyst,
og að því búnu átti hann að fylgja kónginum
til svefnherbergis hans og halda vörð við
dyrnar til morguns.
„Reyndu nú að halda þér vakandi“, sagði
kóngur, „því að þeim, sem sofnar á verðinum,
er dauðinn vís“.
Síðan var stóru garðdyrunum læst, og þeg-
ar kóngurinn var búinn að taka ofan kórón-
una og tignarkeðjurnar og leggja hvort tveggja
56