Lífið - 01.09.1936, Blaðsíða 76

234
LÍFIÐ
sjálfra sín. Menn reykja í viðurvist kvenna. Þér,
sem ferðist víða, hafið víst oft heyrt tóbaksmann-
inn segja: „Stendur yður ekki á sama, þó að eg
kveiki hérna í vindli?“ Þeir hugsa ekki út í það,
að þeir skemma veggi herbergjanna. Þeir geyma i
sér eitrið. Og þetta er hörmulegt fyrir þá, sem
ekki þola eða vilja umbera óþrifnaðinn. En tóbaks-
mennirnir hugsa um sig, aðeins um sig.
Menn eru ófúsir að skilja við hugþekka lesti.
Þrælslundin er oss runnin í merg og bein. Vér
drögnumst með lestina, eins og húðarklárinn með
bagga sína, meðan vér stöndum á fótunum.
Þegar vér erum úr sögunni, fáum vér skömm að
launum, og þá heimsækja svívirðinganiar aðra
menn, yngri og stoltari og taka þá í þjónustu sína.
Breyttu til. Rek þú lestina á dyr! Sýndu, hver er
húsbóndi á þínu heimili".
Áhrif á æskuna.
Hvað sem líður hinum fullorðnu mönnum, sem
þegar hafa vanið sig á tóbaksnautn, þá hygg eg,
að um hitt muni allir geta orðið sammála, að eng-
inn maður innan átján ára aldurs ætti að neyta tó-
baks 1 nokkurri mynd, því að það er skaðlegt að
sameiginlegum dómi heilsufræðinga.
Er þá aðalatriðið, hvernig hægt er að vernda
æskuna frá skaðsemi tóbaksnautnar.
Er þá að ræða um tvennskonar aðferðir, annað-
hvort að koma í veg fyrir það, að unglingarnir
byrji á tóbaksnautn, eða að venja þá af henni.
eftir að þeir hafa tamið sér hana.