Sameiningin - 01.03.1953, Blaðsíða 17

Sameiningin
15
Á þennan dropa einblíndi hann nú eins og áður á svarta
dropann í pennanum. Hann óx og féll niður, og þar sem
hann féll varð hið svarta úthaf heimsvíðáttunnar allra
snöggvast að blóðlitaðri móðu; en í sama vetfangi rann
sólin upp yfir þann geim, og hann sá, að hafið var orðið að
himneskum blómsturvelli. Jafnskjótt varpaði morgunsólin
bjarma sínum inn í klausturklefann yfir ásjónu hins aldraða
sjáanda; með náfölum yfirlit, en í algjörri ró, lá hann í lík-
kistunni sinni, og ásjóna hans var sveipuð himneskjum
dýrðarlj óma.
Lampinn var brunninn út. Stundaglasið var þó ekki
algjörlega runnið í botn; en áður en seinasta sandkornið
var dottið niður, höfðu hinir guðhræddu munkar skipað sér
umhverfis legurúm hins deyjanda manns og tóku á móti
síðustu blessan hans.
Penninn hans lá á gólfinu og blekdropi var á blaðinu.
í hinum opna glugga klausturklefans stóð blóm eitt rautt,
sem hann einu sinni hafði tekið með sér úr Austurlöndum,
og var nú rósrauður daggardropi dottinn niður 1 gluggann
af einu smágjörvu blaði þess.
Hinn deyjandi maður benti út í rósroðann á morgun-
loftinu og skýrði bræðrunum með fám orðum frá því, sem
fyrir hann hefði borið. Seinasta sandkornið hné niður í
stundaglasinu. Rödd öldungsins var þögnuð með bæninni
hans síðustu. Hendur hans hvíldu krosslagðar á brjósti hans.
Augun voru lokuð; en síðasta andvarp hans var orðið að
himnesku brosi á vörum hans. Þegar hann var greftraður,
lá bókin með ævisögu hans og hinum guðrækilegu kvöld-
hugsunum hans við líkbörurnar. Síðustu hugsanir hans um
vald og uppruna hins illa stóðu á seinasta blaðinu, þar
sem var blekdropinn stóri; en við hliðina á bókinni stóð
rauða blómið enn með hinum löngu lútandi blómsturklukk-
um, og var daggardropi eftir sumarnóttina í hverjum ein-
stökum hinna smágjörvu bikara þess.
Það var blómið, sem á máli grasfræðinga heitir Fuchsia,
en annars er vanalega nefnt „blóðdropi Krist“.
Auðmjúka liljan sem lifir og deyr,
Ijósinu samgróin kennir oss meir;
himinsins dóttir, þú heilaga rós,
hjarta þitt gagntekur kœrleikans Ijós.