Sameiningin - 01.03.1945, Blaðsíða 37

51
“Sameiningin” nær sextugs aldri
á þessu ári
Eftir séra Sigurð Ólajsson.
Göngu sína hóf hún árið 1885. Elzt mun hún mega
teljast íslenzkra kirkjulegra tímarita, nema ef nefna skyldi
“Smárit”, séra J'óns hins lærða í Möðrufelli; og “Ársrit
presta í Þórnesþingi”, er Dr. Pétur Pétursson gaf út með
prestum prófastsdæmis síns í Snæfellssýslu á árunum 1846
og 1847.
Mörg hafa þau verið kirkjulegu tímaritin, sem út hafa
komið á íslenzku beggja megin hafsins, þessi síðustu sextíu
ár, er það ekki með öllu ófróðlegt efni, upp að rifja. —
Séra Þórhallur Bjarnason, þá prestaskólakennari, en síðar
biskup, reið á vaðið með útgáfu “Kirkjublaðsins”, er hann
gaf út frá 1891 til 1897.
Árið 1898 til ársins 1904, gaf séra Jón Helgason, þá
prestaskólakennari út mánaðarblaðið “Verði Ljós”. Rétt um
aldamótin, eða stuttu eftir þau, gaf séra Lárus Halldórsson
fríkirkjuprestur út rit er hann nefndi “Fríkirkjan”, það
varð mjög skammlíft. Blaðið “Bjarmi” hóf göngu sína
stuttu eftir aldamót, nálægt 1906, að mig minnir, kernur
það enn út. Lengst af var kand. theol. Sigurbjörn Á. Gísla-
son útgefandi þess, náði það mikilli útbreiðslu í hans tíð
og hafði mikil áhrif, var mjög ákveðið og Biblíufast i
skoðunum, en jafnframt þjóðlegt og fræðandi um margt.
“Frækorn”, málgagn Aðventista trúboðsins kom út urn
all-mörg ár, og var Davíð Östlund ritstjóri þess.
Séra Þórhallur lector Bjarnason hófst til handa á ný,
með útgáfu kristilegs rits er hann árið 1906, ásamt séra
Jóni Helgasyni tók að gefa út “Nýtt kirkjublað”, brátt
varð séra Þórhallur einn um útgáfu blaðsins og hélt því út
um tíu ár, eða til ársloka 1916, er hann andaðist. Um margt
var það merkilegt rit, þjóðlegt og fræðandi; hinn fágaði og
styrki stýll ritstjórans, samfara snilli í meðferð máls gerði
það rit yndislegt aflestrar.
“Prestafélagsritið”, er var ársrit og gefið út af Prestafélagi
íslands, var einkar fróðlegt rit, en tæpast við alþýðu hæfi,
var það gefið út á árunum 1919 til 1933. Séra Sigurður P.