Sameiningin - 01.05.1924, Síða 7

133
hjálp, og lánaði hann fé sitt meS vægari kjörum, en clæmi eru
til alment, óg var mörgum hlýtt til hans fyrir aö hlaupa undir
bagga með sér í erfiSum kringumstæÖum, og gæta ekki a<5 eins
síns hags, heldur líka þei'rra. Elcki heldur skorti þaS, aS hann
væri gjafmildur á fé sitt, þegar honum fanst ástæða til. Hann
vildi liÖsinna hverju góöu málefni i heimabygð sinni, og koma
þeim til hjálpar, er erfitt áttu. Alkunnar eru lika árlegar gjaf-
ir hans til Betel í mi'nningu um konu hans, og fylgdi eitt árið
líka rausnarleg gjöf til Jóns Bjarnasonar skóla. — Systur sinni,
er dó á fyrstu árunum hér vestra, reyndist hann frábærlega vel,
og reisti minnismerki á gröf hennar, þó 'þá væri ekki af miklu
aí5 taka efnalega.
Þórður hafÖi miki<5 yndi' af því, sem talaði til fegurSartil-
finningar hans. Hann var blómavinur og var búinn aÖ afla sér
nákvæmrar þekkingar á ræktun þeirra, svo aS honum tókst í
þeim efnum flestum almúgamönnum betur. Urtagar'ð átti hann
á bújörð sinni, sem hann lagði mikla rækt við og naut mikillar
ánægju af. Það var ekki einungis nytsemin, sem talaði til hans,
heldur líka ánægjan yfir þeirri fegurð, sem birtist sem árangur
af starfi' hans. Hann var ekki síður glaður yfir þessum reit að
vorinu, þegar alt stóð í blóma, en að haustinu, þegar alt var
hlaðið ávöxtum.
En þá er eftir að nefna það í fari þessa látna samferða-
manns, sem ekki sízt auðkendi lif hans. Hann var alvarlega
trúhneigður maður, og fylgdist með af miklum áhuga i öllu
því, er kristindómsmálin snerti. í mörg ár fékst hann við
sunnudagsskóla kenslu, >og einnig hafði' oft veriö til hans leitaö
í sambandi við undirbúning unglinga undir fermingu. Við þetta
starf lagði hann hina mestu alúð, og veitti það honum hina
mestu ánægju. Hann hafði og mikiö lesið um trúmál, en það
staðfesti hann alt í þeirri fullvissu, að ekkert gæti haggað því, að
Jesús Kristur og fagnaðarerindi hans væri hinn eini trausti
grundvöllur fyrir mennina aS byggja líf si'tt á í siöferöislegu
og andlegu tilliti. Endur og eins birtust frá honum örfá orö
opinberlega um þessi mál, og munu þau staðfesta það, sem að
ofan er sagt. Alt kristilegt starf og félagskap vildi hann
styðja, og lét heldur ekki sitja við orðin tóm í því efni'.
Það er ekki ofsagt, aö Þóröur Sigmundsson hafi notið al-
mennrar virðingar í heimabygð sinni, og þar sem hann var
kunnur. Viö fráfall hans er á bak aö sjá góðurn íslending,
sönnum mannvini og kristnum starfs'bróöur, sem rnikil eftirsjá