Sameiningin - 01.05.1924, Qupperneq 17

143
Sunnudagsskóla-lexíur.
(Deild þessa annast séra Gutt. Guttormsson.)
39. LBXÍA : Jesús kemur til Jeríkó—Lúk. 18, 35—19, 10.
MINNIST.: Eg er Ijós heimsins, hver sem fylgir mér, mun
ekki ganga í myrkrinu, heldur hafa Ijós lífsins.—Jóh. 8, 12.
ÞaS var eins og skuggi krossins hvíldi yfir Jesú og lærisvein-
um hans á ferðalaginu isu'Sur eftir Pereu, áleiðis til Jerúsalem.
Allir vissu þeir um hættuna JJóh. 11, 8. 16. 53n). Jesús gekk ör-
uggur á undan, en þeir fylgdust meö, hræddir og hikandi JMark. 10,
32). Jesús vildi ekki láta þeirn vera ókunnugt um eldraunirnar, sem
fyrir hendi voru; sagöi hann þeim enn á ,ný um píslardauöa sinn
og upprisu; en þeir gátu ekki látið sér skiljast, aö hann færi þar
með bókstaflegan sannleika, 'svo rík víst í hugum þeirra vonin um
það, aö hann rnyndi einhvern veginn á endanum vinna verulegan
sigur á óvinum sínum og stofna voldugt Gyöingaríki hér á jörðinni
JLúk. 18, 34). Með þetta í huga komu þeir til hans Jakob og Jó-
ihannes, Zebedeussynir, ásamt móður sinni þMatt. 20, 20J, og báðu
hann að veita sér æðstu virðingarnar í þessu fyrirhugaða heims-
veldi. Önnur eins beiðni frá læriisveinunum, sem næstir honum
stóðu, liefir hlotið að auka mikið á hrygð frelsarans; en þrátt fyrir
það veitti hann þeirn ekki harðar ávítur, heldur leiddi þeim fyrir
sjónir, fyrst, að enginn skykli hugsa til að rikja með meistaranum,
sem ekki vil'di líða með honum, og í öðru lagi, að i guðsríki væri
allur frami kominn undir trúrri og hógværri þjónustu, en hvorki
undir valdi eða metorðum.
Á ferðalagi þessu mun Jesús hafa farið vestur yfir Jórdan ná-
lægt Jeríkó, sem var all-glæsileg borg þar niðri í dalnurn við ána,
um 18 mílur austur frá Jerúsalem. Frá tveim atvikum, sem þar
gjörðust, er skýrt í texta lexíunnar. Frásagan þarf varla skýring-
ar,við, og skulum við þvi snúa okkur að lærdómunum, sem þar er
að finna. a) Jesús fer ekki að mannvirðingum. Blindi maðurinn,
sem hét Bartímeus JMark. 10, 46J, var bláfátækur beiningamaður.
Zakkeus ivar auðugur að fé. Báðir þurftu þeir frelsarans við, og
hann hjálpar þeim báðum án manngreinarálits. Hann er guðlegur
i þessu sem öðru fPost. 10, 34; Gal. 2, 6J. Ríkur og fátækur, vold-
ugur og' lítilsigldur, eru jafnir fyrir honum; jafnir að .vanmætti og
náðarþörf. Við eigum ekki að láta jarðneska velsæld villa okkur
sjónir, ,eins og enginn þurfi Guðs við, nema liann lifi við fátækt eða
sorgar-kjör. Og sjálfir eigum við að læra það af frelsaranum, að
meta mennina eftir hjartalagi fremur en lífskjörum eða útliti fjak.
2, 1—9J. b) Þessir tveir menn létu ekkert aftra sér frá , að leita
frelsarans. Annar var blindur og gat ekki séð Jesúm, i og fólkið
vildi þagga niður í honum, þegar hann hrópaði. Hinn var toll-