Sameiningin - 01.12.1927, Blaðsíða 8

358
fylgja gjöfinni. Það gerir hinum fátæka auðveldara að
þiggja gjöfina og gerir honum hana margfalt dýrmæt-
ari. Stundum valda sjálfsagðar gjafir til fátækra meira
umtali á fundum félaga, er þá styrkja, en lieppilegt er.
Setjum oss í þeirra spor og sýnum þá nærgætni, er vér
sjálf mundum meta. — Engin mótsögn er í því, að vilja
draga úr fátæktarbölinu með gjöfum, en vilja þó um leið
útrýrna því ranglæti í heiminum, sem oft styður að fátækt
eða er orsök til hennar. Iivorttveggja er í samræmi við
anda jólagestsins.
Jólakveðjur á prentuðum myndaspjöldum ha'fa
mjög færst í vöxt hin síðustu árin. Sú hug.sun að minn-
ast fjarlægra vina á jólunum er fögur. Og staðhættir
og stundleysi samtíðarinnar gerir aðra aðferð lítt mög*u-
lega. Lítill vafi þó, að einnig þetta hefir lent í öfgar,
eins og hver önnur tízka. En í réttu hófi getur það haft
sitt gildi. En það má vekja eftirtekt, að með öllum þeim
aragrúa, sem er á boðstólum af slíkum spjöldum, hevrir
það til stökustu undantekningar að á þeim finnist nokk-
uð, sem stendur í nokkru sambandi við hið kristilega^
fagnaðarefni jólanna. En ef jólakveðjurnar eiga ekki
einungis að vera tízka, heldur að sýnn kristilegan jóla-
anda, ættu þær hjá kristnum lýð ekki að sneið:a hjá því
að kannast við og minna á Jesúm Krist og fagnaðar-
erindi hans sem liið sanna gleði-efni jólanna. Að útiloka
jólagestinn úr jólakveðjunum. minnir ónotalega á það í
frásögunni um fyrstu jólin, þegar ekki var húsrúm í
gestaherberginu. Þegar Kristur ekki rýmist í jólahald-
inu er illa farið. •— En svo er annað með þessar jóla-
kveðjur. Þær eru stundum látnar duga þar sem hlýrri
og efnismeiri kveðjur ættu við. Einmana móðir eða
faðir, sem eiga börn í fjarlægð frá sér, myndu meta
meira bréf með eigin hendi en kalda prentaða kveðju.
Svo er um fleiri, sem menn ættu að minnast. Þetta og
þvílíkt leiðréttist við það, að leggja sem mest af áhrifum
Jesú Krists inn í þennan jólasið.
Ekki verður lijá því komist að minnast á þá hættu,
sem kristilegu jólahaldi er búin af þeim anda, sem skoð-
ar jólin einungis sem veraldlegan skemtidag til nautna