Sameiningin - 01.12.1927, Blaðsíða 5

é>ametmngm.
Mánaðarrit til stuðnings kirkju og kristindómi íslendinga
gefið út af Iíinu ev. lút. kirkjuf élagi ísl. í Vesturheimi.
XLII. WINNIPEG, DESEMBER, 1927. Nr. 12.
Sönn jól.
Enn aftur er komin jólatíð.
Þann tuttugasta og fimta des. höldum vér merkasta
fæðingardag mannkynssögunnar. Um það eru sammála
menn með ólíkustu skoðanir. Tímatalið er þegjandi
vottur þess. Jesús einn klýfur sögu mannanna eins og
hann klýfur mannlífið. Alt verður að miða við hann. Á
undan komu hans eða eftir teljast atburðirnir. Með
honum eða á móti eru áhrifin í mannlegu lífi. Enginn
getur leitt hann hjá sér.
Þó var hann fæddur í fátæku hreysi eða skepnuhúsi
og lagður í jötu. Þeir atburðir minna stöðugt á, að litlu
varðar stærð* eða. stíll fæðingarstaðarins. Það eina sem
skiftir máli að lokum er hvað birtist í lífi þess, sem þar
er fæddur. 1 því var öll dýrð Jesú Krists fólgin. Hvern-
ig hann var að ytri ásýndum hefir gleymst. Kjör hans
og ástæður voru ekki til þess að vekja athygli á honum.
Heimsmenning samtíðar hans vissi >ekki af honum. Það
sem hann var, eins og það birtist í öllu, er snertir dvöl
hans á jörðunni og í orðum hans greiptum í manns-
hjörtu, gerir hann einstakan. Það lýs.ir af honum eins
og engum öðrum.
Fáir munu neita því, að þegar litið er til þess, hví-
líkur hann var, sé í því tilefni til að minnast fæðingar
hans. En ýmsir vilja halda því fram, >að áhrifa hans
gæti svo lítið í mannlegu lífi, að það sé yfirskyn eitt og
hræsni að halda hátíð í minningu hans. Enda sé alt jóla-
hald samtíðarinnar andstætt anda hans.