Sameiningin - 01.12.1927, Blaðsíða 27

3 77
MeS þessu er ekki dregiÖ úr því aÖ vestrænu þjóðirnar
þurfi að vera betur kristnar í líferni og breytni en þær eru, en
með því er heldur ekki dregið úr því að þær eigi að sinna kristni-
boðsskyldunni beint, ekki einungis með því að kristnast sjálfar
sem bezt, heldur með því að fara og kenna austurlanda þjóðun-
um að gæta alls þess, sem frelsarinn hefir boðið. Enda telur
höf. kristniboðsskylduna óaðskiljanlega frá kristindóminum
sjálfum. “Ef kristindómurinn er ekki þess verður að flytjast
út, er hann heldur ekki þess verður að halda við hann. Ef vér
ekki getum veitt öðrum hlutdeild i honum, getum vér ekki haldið
honum sjálf.”
Áhugamál dr. Jones hvað trúboðið snertir virðist vera að
það megi vera rekið með sem beztum árangri. Áherzluatriðið
er ekki að færa austurlanda þjóðunum vestræna menningu, eins
og í henni sé að finna fullkomin áhrif kristindómsins. Þvert á
móti kannast höf. við að enn þá sé ekki til nein kristin þjóð.
“Það eru til kristnaðir einstaklingar og hópar, en hið sameigin-
lega líf hefir ekki hjá nokkurri þjóð verið grundvallað á við-
horfi Jesú. Við erum einungis kristnuð að nokkru leyti. Það
þýðir ekki að vér ekki metum og séum þakklát fyrir þá kristnun
sem hefir átt sér stað, né heldur að vér séum blindir fyrir þeirri
staðreynd að menning vor er ef til vill ;sú bezta, sem enn hefir
verið framleidd í sögu mannky.nsins, en vér erum ekki að mæla
okkur sjálfa með okkur sjálfum, heldur í hinu hvíta ljósi per-
sónu Jesú.” Með auðmýkt og virðingu fyrir menningu Austur-
landa eiga því vestrænu þjóðirnar að færa þeim kristindóminn,
með þeim skilningi að bæði austræn og vestræn menning þurfi á
Kristi að halda og áhrifum hans. Að það geti tekist með dr.
Jones og hina mörgu aðra ágætismenn, sem starfandi eru á sviði
trúboðsins, er von og bæn lifandi kristni alstaðar.
K. K. Ö.
Jólagjöfin hans.
(Saga)
Eftir Jacob August Riis.
(í sögu þessari segir höf. frá sönnum aitburðum I leiguhverfum
New York borgar. Hann hefir eflauet breytt nöfnum og umgerð, eina
og oft tíðkast fyrir söguhöfundum. En að aðal ofninu til »r sagan sönn,
eftir þvi sem höf. ökýrir £rá).
“Hinn ákærði stand'i upp,” drógst silalega úr ritaranum í hinum
almenna sakamálarétti. “Filippo Portoghese, 'þú ert fundinn sekur