Sameiningin - 01.12.1927, Blaðsíða 13
363
Þegar Kristur kom í heiminn var mentun komin á
hátt stig í mörgum greinum. BæSi heinxspeki og sumar
tegundir listarinnar höfðu náð afarmiklum þroska.
Menn hafa vafalaust á þeirri tíð verið rétt eins stæri-
látir af þekking sinni, eins og sumir eru þann dag í dag.
En þrátt fyrir alla þekkinguna, alla mentunina, grúfði
þó myrkur vanþekkingarinnar yfir jörðunni. Nærri
engir vissu hvað til friðar heyrði. Aðeins lítill hluti
liinnar útvöldu þjóðar var reiðubúinn að taka á móti
Kristi. Allar aðrar þjóðir voru, að því er hjálpræðis
þekking snertir, í kolsvarta myrkri. Svö er sagt, að
prestarnir í hofum Bómverja á þeirri tíð og rétt áður,
hafi eigi þorað að líta. hvor framan í annan, þegar þeir
voru að þjóna í hofunum, því þá gætu þeir með engu
móti varist hlátri, svo fáfengilegt fundu þeir að starf
þeirra var. Um þekking sáluhjálpar hjá þeim var auÖ-
v.itað ekki að tala. Þeir voru hvorki betur né ver stadd-
ir en aðrir. Yanþekkingar myrkur heiðninnar breiddi
sig yfir alla jörð.
En svo rís Béttlætissólin úr hafi og færist hátt á
loft. Geislar þess röðuls rjúfa myrkrið 0g sundra því á
alla vegu. Þá birtir yfir mannlífinu. Þá fara menn að
fá vitneskju um hvað til friðar heyrir. Guðs vegur til
hjálpræðisins fer að sjást. Þekkingin, sem Pétur og
aðrir postular Jesú eignuðust og talað er um hjá Jóh.
6:68,69: “Herra, til hvers ættum vér að fara? Þú hefir
orð eilífs lífs, og vér höfum trúað og vitum, að þú ert
hinn heilagi Guðs,” og hjá Matt. 16:16: “Þú ert Krist-
ur, sonur hins lifanda Guðs, ” sú þekking fór frá einum
mannhópi til annars, frá einni borg til annarar, fir einu
landi í annað. Þessi þekking, þessi upplýsing, var það
sem mennirnir þráðu, 0g öðlast fyrst í verulegum skiln-
ingi þegar Jesús er kominn í mannbeim. Og enn er það
skilyrði fyrir því, að vita hvað til friÖar heyrir, >að
þekkja veg lijálpræðisins, að maður þekki Drottin Jesú,
að nmður gangi og fari þann veg er birtan þaðan vísar
svo glögt.
Um leið og Béttlætissólin sundrar vanþekkingar
myrkrinu í mannlífinu, um leið fæst hin eina lækning,