Sameiningin - 01.12.1927, Blaðsíða 26

3 76
flutningstæki hugsana og hreyfinga dregist saman, svo fjarlægð
er að engu orÖin.” Þannig skýrir ritgerÖin frá. Mun þetta vera
ætlað sem samdráttur á ummælum dr. Jones í IV. kafla bókar-
innar. En næsti kaflinn byrjar á þessa leiÖ: “Myndin sú er
dregin hefir verið í næsta kafla hér á undan, þarfnast nokkurar
leiÖréttingar, þvi þótt Gandhi hafi átt talsverðan þátt í því að
gera alþýðlega hina huldu hugsun í sál Indlands, þá hafa það
samt sem áður verið trúboðarnir og fylgj endur þeirra, sem í gegn-
um þessa áratugi með ágætu liferni, sjálfstjórn og stöðugri
kenslu, hafa lagt þessa hugsun inn í hjarta Indlands. Eg hefi
stöðugt fundiö til þess, er eg hefi ferðast stað úr stað, í hvílíkri
þakklætisskuld eg er fyrir að taka við eftir starf annara. Þeir
sáðu þar sem mér hlotnuðust þau hlunnindi að uppskera. Þeirra
var erfiðara hlutskiftið.”
Þessi ummæli dr. Jones skil eg þannig að hann alveg hik-
laust þakki trúboðunum fyrst og fremst hin kristilegu áhrif á
Indlandi. Skiftir það miklu máli, því annars færi að verða vafa-
samt hvort trúboöið hefði nokkra þýðingu. En því finst mér dr.
Jones hvergi halda fram í téðri bók.
Á öðrum stað x sömu ritgerð í “Sam.” eru samandregin orð
dr. Jones á þessa leið, eftir að hann hefir réttilega bent á að
hindrunin mikla á leið trúboðsins, sé vöntun kristilegs lífs hjá
þjóðunum, sem kristnar kallast: “ef þér þvestrænu þjóðirnarj
viljið kristniboði sinna, ef þér viljið nokkuð til þess vinna, að
Asiuþjóðirnar finni frelsarann þá beinið trúboðs-starfi yðar
fyrst og fremst að því að kristna yður sjálf og breytið þið
eftir kenningu frelsa'rans . Þann dag, sem þið verðið kristin,
verður Asía kristin.”
Eg verð að kannast við að eg hefi ekki getað fundið neitt
i VI. kafla bókarinnar, sem beint svarar til þessara ummæla.
Vil eg biðja lesendur að taka til samanburðar orð dr. Jones á
bls 120—121 í bók hans: “Eitt viðvörunarorð. Sumir sem bera
lítinn kærleika til umbóta viðleitni í þarfir þeirra, sem eru utan
við þeirra eigin kynstofn, grípa ef til vill tii þessa kafla til rétt-
lætingar þvi aö láta alt falla niður, er snertir aðra, og draga a!t
saman í eigin þarfir, gleymandi því að þetta er háskaleg villa,
því um leið og vér hættum að veita öðrum hlutdeild með oss,
þar sem engin von er um arð eða endurgjald fyrir okkur sjálf,
á því augnabliki hættum vér að vera kristin. Vér getum ekki
verið kristin og beitt okkur sjálfum með sameinuðum kröftum
einungis við okkur sjálf. Ameríka getur aldrei verið kristin án
þess að sinna skyldu sinni gagnvart heiminum.”