Sameiningin - 01.05.1918, Qupperneq 4

66
Svar frá biskupi Islands.
“íslands biskupsdæmi,
Reykjavík*, 27. Marz, 1918.
í næstliðnum Janúarmánuði liefir mér borist frá
vður, herra forseti, með bréfi dags. 31. Okt. f. á., “Ávarp
til móðurkirkjunnar íslenzku”. Sendið þér það fyrir
hönd Hins evangelisk-lúterska kirkjufélags Islendinga í
Vesturheimi í tilefni af feraldar-minningu siðbótarinnar
lútersku.
Fyrir þetta hlýja ávarp flyt eg hérmeð kirkjufélag-
inu vestur-íslenzka alúðarþakkir mínar í nafni móður-
kirkjunnar, sem mér veitist sá heiður að vera skipaður
tilsjónannaður fyrir. *
Er mér það ánægjuefni að mega skoða ávarp þetta,
með þeim óskum, sem ] >að liefir inni að halda, svo sem
vott vináttuþels og huglátsemi vestur-íslenzkrar kristni
í garð móðurkirkjunnar fyrir austan liafið. Get eg full-
vissað yður um, að ekkert væri mér ljúfara en að slíkt
hugarþel mætti lialdast og styrkjast á komandi tíð milli
móðurkirkjunnar gömlu og útfluttra barna liennar og
niðja þeirra fyrir vestan liafið, þrátt fyrir allan skoðana-
og stefnumun, sem kynni að eiga sér stað á komandi tíð
ekki síður en umliðinni, og það því frenmr, sem það
verður ávalt lítilræði, sem aðskilur, í samanburði við
hitt, sem sameiginlegt er.
Böndin eru svo mörg, sem tengja saman Islendinga
vestan liafs og austan. Hinn íslenzki þjóðflokkur hins
vegar svo lítill, að liann má ekki við því, að nokkurt
þeirra. slitni. En sízt af öllu má andlega bandið sameig-
inlegrar trúar og vonar slitna, sem vér eigum í Drotni
vorum Jesú Kristi. Því að traustara og haldbetra ein-
ingarband aðskilinna bræðra veit eg ekkert en meðvit-
undina um að vera í einum anda skírðir til að vera einn
líkami í Kristi Jesú og þá um leið samarfar að ríkdómi
þeirrar dýrðar, sem hann ætlar oss að erfa með liinuni
heilögu.
Með þeirri ósk og bæn til Guðs, að hið andlega ein-