Sameiningin - 01.05.1918, Blaðsíða 8

I
70
fólk og' greiða þeim aðgang að góðum heimilum. Þeir
eru víða að komiiir, og öllum þar sem þeir dvelja ókunn-
ugir, umsetnir af margvíslegum freistingum og spilling-
ar-öflum. Sérstaklega verður reynt að ná til allra
sjúkra og særðra víðsvegar á spítulum og heilsuhælum,
og um fram alt að vekja og glæða í öllum söfnuðum
lúterskrar kirkju í Canada skyldurækni við land og þjóð
og knýja fram alla krafta til hjálpar og líknar nú á þess-
ari neyðartíð.
Fundurinn í Ottawa var all-merkilegur. Það er í
fyrsta sinn að málsvarar allra deilda lútersku kirkjunnar
í Canada liafa átt samfund og samvinnu. Það spáir góðu
fvrir framtíð kirkju vorrar. Og fyrir þessa sameining
um þetta mikla velferðarmál og ötula þátttöku í starfi
þessu hlýtur vegur lútersku kirkjunnar í landinu að vaxa
og hún að ná meiru áliti hjá þjóðinni í heild sinni.
Einna minst þeirra kirkjufélaga, sem áttu fulltrúa á
Ottawa-fundinum, er íslenzka kirkjufélágið lúterska. Var
þó forseti þess kosinn formaður allsherjar bandalagsins
lúterska í Canada. Þeirri kosningu tók hann með það
eitt fyrir augum, að geta orðið þjóðflokki sínuin í þessu
landi að liði og' Islendingum þarfur í aðstöðu þeirra við
hina canadisku þjóð.
Verið karlmannlegir—verið
A þessum dögum stríðs og nauða er vert að minnast
þess postullega orðs, sem haft er uppi yfir grein þessari.
StríðiS harðnar með hverjum degi og að mönnum
þrengir meir og- meir. Fleiri og fleiri eru kvaddir í her-
j)jónustu og fleiri og fleiri falla og særast. Heima fvrir
þarf meiru og meiru að fórna, bæði af efnum inanna og
þægindum lífsins.
Þó er óefað eftir enn liarðasta liríðin. Þeir sem berj-
ast gegn ofbeldi óvina vorra og verja þjóðfrelsið, berjast
upp á líf og dauða. Það verður æ augljósara, að alt er í
liúfi og alt í hættu. Hvort sem vér búum í Canada eða
Bandaríkjunum, er þjóð vor í veði. Canada er í þeirri