Sameiningin - 01.10.1919, Síða 10

230
Andatrúar-hreyfingin á Englandi.
Ófriðurinn hefir haft mikil áhrif á trúarlíf manna,
einkum meðal þeirra þjóða, sem orðið hafa fyrir mestum
mannskaða. Mikill fjöldi manna urðu knúðir út í alvarlega
umhugsun um lífið og dauðann, út í leit eftir öruggari trúar-
grundvelli en þeim, er þeir áður stóðu á. petta var auðvit-
að eðlileg afleiðing lífshættunnar á vígvellinum og sorgar-
innar heima fyrir, og hefir vafalaust, þegar á alt er litið,
orðið kristinni trú til mikillar eflingar; enda gefa sig nú
margir kirkju-leiðtogar meir við hjartamálum kristindóms-
ins, og minna við nýjungum og veraldlegri stól-kenning,
heldur en þeir gjörðu áður. pað eru verksummerki nýs aft-
urhvarfs innan kirkjunnar.
En áhrifin hafa því miður ekki öll verið í þessa átt.
Margir, sem áður voru efablandnir eða vantrúaðir, sátu við
sinn keip, þegar hríðin sortnaði, og leituðu heldur vonar og
huggunar í andasæringum, heldur en í orði Drottins og bæn-
inni. Andatrúin hefir því fengið byr undir báða vængi, og
er nú komin í algleyming víða, einkum á Englandi.
par í landi hefir hégómi þessi færst svo í vöxt á síð-
ustu tíð, að hann er orðinn að nokkurs konar “níu daga
undri.” Kveður svo ramt að þessu, að ýmsir nafntogaðir
menn, einkum rithöfundar, trúa miðlunum eins og nýju
neti, skýra frá “fyrirbrigðum” og véfréttum spiritismans
með hátíðlegri lotning og fara með þann boðskap eins og
guðlega opinberun eða vísindalegar uppgötvanir.
Marga rekur víst enn þá minni til bókarinnar, sem vís-
indamaðurinn enski, Sir Oliver Lodge, lét útgefna fyrir
tveim-þrem árum. Efnið var um son hans Raymond, sem
hann þóttist hafa haft tal af í dánarheimum, skömmu eftir
dauða þess unga manns í orustu á Frakklandi. Lýsing sú
á öðru lífi, sem gamli maðurinn hafði eftir “anda” sonar
síns, var frámunalega gróf-spunnin og afkáraleg með köfl-
um, og varla hafandi eftir nema til gamans. pað átti þó
heldur við að vorkenna gamla manninum, heldur en að hlæja
að honum, því að hann hefir sjálfsagt einhvern veginn mist
hið andlega jafnvægi sitt undir sorgar-byrðinni, sem á hann
var lögð. pessi eilífðar-vísdómur í bók Sir Oh'vers fræddi
menn um tígulsteinshús, tóbaksreykingar, whisky-uiykkínr
og aðra hluti fremur ó-andlega, sem fyrir augu bæri þar
yfir á ókunna landinu. Whisky-ið kvað þó ekki vera vínið