Sameiningin - 01.10.1919, Side 19

239
Davíð sálugi var 26. ára, mentað, trúað og ástsælt
ungmenni.
pessi dánarfregn er birt hér samkvæmt beiðni móður-
innar. Sameiningin hefir áður látið ógetið margra góðra
drengja af íslenzkum ættum, sem mist hafa lífið í styrjöld-
inni. Sú þögn er ekki sprottin af hluttekningarleysi, held-
ur er ástæðan sú, að mjög fáar dánarfregnir geta eftir hlut-
arins eðli komist að í blaðinu. Sameiningin hefir aldrei
gleymt harmi þeim, og sársauka, sem kristið og friðsamt
fólk vort hefir orðið að bera á reynslutíðinni óumræðilegu—
stríðsárunum. Hún hefði ekki getað gleymt því átakan-
lega hrygðarefni, jafnvel þótt hún hefði viljað. Enn á ný
biður hún þessum foreldrum — og öllum öðrum, sem eins er
ástatt fyrir — líknar og huggunar frá góðum Guði í nafni
Drottins Jesú. Guð gefi, að friður og frelsi, mannúð og
bróðurkærleiki, breiðist á ný yfir samlíf þjóðanna um leið
og grængresið festir rætur á gröfum hinna föllnu. pá
verður þeim værari svefninn, og harmurinn léttari hinum,
sem eftir lifa.
--------------- G. G.
| RADDIR FRÁ ALMENNINGI |
Doild þessa annast séra G. Guttormsson. |
í____________________________•___________ _ ___________________
Úr bréfi frá Selkirk.
Mér finst mjög tilhlýðilegt, þar -sem algóður Guð hefir
gefið heiminum frið — þótt hann yrði dýhkeyptur—, að við Is-
lendingar tækjum okkur til og leituðum samskota á ný í minn-
ingarsjóðinn nú á komanda hausti og vetri, um allar bygðir
vorar fjær og nær. pað er ekki nóg, að fáir menn b-eri slíkt
velferðarmál fyrir brjósti. Nú þurfa allir að leggjast á eitt og
hjálpa til. Eg býst við að bezt gengi með því móti, að farið
yrði í kring að leita samskota í hverri bygð og bæ. Margir feng-
ist eflaust til þess.
Eg býst við, að ef heimsófriðurinn hefði -ekki komið, þá
hefði skólahúsið nú verið komið upp. En ófriðurinn setti aft-
urkipp í viðskiftalíf bæjanna, svo að eðlilegt var að ýmsar
stóru upphæðirnar, sem lofað var í minningarsjóðinn, yrðu
fremur seinar á sér. Við skulum athuga það, að það er mikils
virði að senda börn sín á skóla, þar sem allir vita, hvernig
kennararnir eru. Og hvar höfum við aðra ein-s vissu um það,