Sameiningin - 01.10.1919, Qupperneq 20

240
eins og á Jóns Bjarnasonar skóla? par er hlúð að því dýrmæt-
asta, sem nokkur maður á til — kristinni trú. Hún er meira
virði en nokkuð annað í þessu lífi.
Svo enda eg línur þessar með þeirri ósk, að skólamál okkar
verði komið í gott horf á næsta kirkjuþingi.
pökk fyrir góð og hlý orð í garð skólans okkar. Honum er
horgið, ef hann heldur áfram að njóta þeirra vinsælda, sem
hann er þegar búinn að ná. prátt fyrir mikla örðugleika, sem
skólinn hefir átt við að stríða frá byrjun, þá hefir fyrirtækift
notið rikulegrar blessunar frá Drotni. Fyrir það ber að þakka,
um leið og vér leitum skólanum meiri styrks meðal fólks vors.
—Fyrri hluti bréfsins — vel meint tillaga um verzlunar-sam-
tök bænda—hefði fremur átt heima í einhverju vikublaðinu,
heldur en í Sameiningunni. Fyrir því er hann ekki birtur hér,
þótt hugmyndin í sjálfu sér sé umhugsunarverð. Hlutverk
kirkjunnar er það, að vekja sanna trú og kristið kærleikslíf í
hjörtum manna. Viðskiftamálin liggja utan við verkahring
hennar að öðru leyti en því, að hún á sífelt að áminna menn um
að láta Guðs orð og hreina samvizku ráða gjörðum sínum í viR-
skiftum eins og öðru. Postulinn bendir á réttmæt afskifti
kirkjunnar af þeim málum, þegar hann segir: “Enginn veíti
yfirgang eða ásælist bróður sinn í þeirri grein; því að Drottinn
er hegnari alls þvílíks.”
í..... „ i
I FYRIR UNGA FOLKIÐ. j
pessa deild annast séra F. Hallgrímsson. j
j *
Hjúkrunarkonan.
(Niðurl.)--------------
Miss Bradbury gat ekki varist því að brosa að ákafanum
og lífsgleðinni, sem skein út úr henni.
“Alt sem Guð hefir skapað, ætti að elska lífið”, sagði Jó-
hanna alvarlega eftir stundarkorn. “Og flestalt gjörir það.
Líttu á þessi blóm—”
“pau voru neydd til þess að lifa og springa út um þetta
leyti árs”, sagði Miss Bradbury; “þau kærðu sig ekkert um að
lifa”, og hún leit með óbeit á vermihús-blómin skrautlegu, sem
voru þar um alt herbergið.
“En það eru til blóm úti á víðavangi núna”, sagði Jóhanna.