Sameiningin - 01.02.1920, Side 16
46
Hvort myndi nú nokkur bæjarbúinn 'heyra þá frétt án
þess að komast við? Myndu ekki allir finna til þakklætis-
skuldarinnar, sem þeir væru í við hann? Myncju ekki allir
verða fúsir til að leggja eitthvað af mörkum í minnisvarða
yfir hann til merkis um kærleika þeirra til hans?
Vafalaust.
Kristnu vindr! Nú kom Drottinn vor, Jesús Kristur,
í heiminn og var í heiminum til þess að vinna verk fyrir
heiminn. Ekki var hann að hugsa um sjálfan sig, né að
hlífa sjálfum sér.
Hjartans málefni hans var að tryggja oss mönnunum
öllum líf, sannarlegt, dýrðlegt, eilíft, bæði hér í tilveru tím-
ams og síðar í tillveru eilífðarinnar.Að þessu vann hann.
Fyrir þetta lifði hann og dó. Og hann vann sigur. pess
vegna gefur hann oss öllum kost á að eignast öll þau gæði
lífsins, sem hann ávann oss með öllu starfi síniu og öllu lífi
sínu fram í dauðann, já, fram í dauðann á krossinum.
Hvað það kostaði hann að vinna að verkinu sínu,—að
ávinna oss lífið, sannarlega. dýrlega, eilífa, svo að vér ætt-
um kost á að eignast það og eiga eilíflega, — það vitum
við. Og að hano var reiðubúinn að láta alt í té, sem af
honum var heimtað, til þess að við gætum orðið eilíflega
lífsins ibörn, — það vitum við líka. En að hann sá ekki
eftir neinu, ekki eftir s'ínu eigin lífi, en lét það í sö>lurnar,
fórnandi sjálfum sér fyrir oss, til þess að við ekki glötuð-
uimst lífinu og lifið ekki glataðist oss, — þetta vitum við
einnig. Oss hefir verið svo margoft sagt frá því. Svo
margotf sýnt það. Og svo dýrlega hefir það verið sungið
inn í oss, — ef til vil'l' dýrlegar en inn í nokkra aðra þjóð.
Og sérstaklega á hverri íöstu hefir þetta verið gert.
Fastan, tíminn þessi, sem einlægt kemur í kring með sitt
alvöru-þunga orð ár hvert, eins og kallar til “allra, sem
fram hjá fara um veginn”, að nema staðar og “athuga og
skoða”, um 'leið og hún heldur upp fyrir oss myndinni skýr-
ustu og stórkostlegustu, myndinni m'eð litmestu og litbeztu
dráttunum, þeirri, sem píslarsagan dregur upp og sýnir oss
af frelsara vorum í hans guðdómlega fórnarkærleika. pessa
mynd eigum við kost á að athuga og skoða. Fastan þrýstir
oss til þess. Og hér höfum við fyrir augunum uppmálað
alt það, sem fre'lsari vor leið, og hvað það kostaði hann að
fretea oss, svo að vér gætum orðið börn lífsins eilíflega.
Og inn í oss hefir Halligrímur Pétursson verið að syngja