Sameiningin - 01.07.1914, Side 51

163
földu ásfœðu, að biblían sem fullmyndað safn bóka var
þá ekki til. Auðsjáanlega verðr orðið „ritningarnar" r
einsog það er notað í guðspjöllunum og bréfum nýja
testamentisins, aðeins lieimfœrt til gamla testamentisins.
Undantekning er þó 2. bréf Pétrs 3, 16, þarsem Páls bréf
eru talin með, og ef til vill 1. Tím. 5, 18. En þetta orð
(ritningarnar) innibindr í sér öll rit gamla test. í binu
venjulega ritsafni Gyðinga, sem í öllu verulegu getr talizt
liið sama sem vort. Af því leiðir ekki, að nefndir ritning-
arstaðir komi ekki til greina í sambandi við rit nýja
testamentisins, eða gefi enga leiðbeining um það, hvernig
eigi að meta þau. Fáir munu að líkindum kannast við
yfirnáttúrlegan innblástr í gamla testamentinu, ef þeir
mótmæla honum í nýja testamentinu. Ritningar gamla
testamentisins sýna grundvallarregluna, sem ræðr með
tilliti til guðlegs innblástrs opinberunar-orðsins í heild
sinni. Ástœður má svo fœra fyrir því að skipa nýja
testmentis ritunum í sama flokk. Verða þá ummæli
Krist og postula hans gildandi, að því er snertir nýja
testamentið einnig.
1. Til að byrja á gamla testámentinu, má það telja
viðrkennt af öllum, að á þeirri tíð, er Jesús var liér uppi
og postular hans, voru rit þau, er vér teljum kanonisk,
viðrkennd af Gyðinga-þjóðinni sem guð-innblásin í
fullri og sannri merking þess orðs. Saddúsear könnuð-
ust að vísu aðeins við „lögmálið“, og meðal sumra læri-
feðranna var ágreiningr um Prédikarans-bók og Ester-
ar-bók; en engar slíkar efasemdir voru til í huga alls
þorra fólksins, og áreiðanlega voru þær ekki ti! í huga
nýja testamentis höfundanna. Nútíðar-höfundar efaist
ef til vill um, að skoðun Jesú og postula hans hafi verið
rétt; en um það efast þeir víst ekki, að Jesús og postul-
arnir hafi liaft þá skoðun.
2. Einn þýðingarmikill ritningarstaðr, sem lieldr
fram þessarri skoðun (2. Tím. 15-17), hefir þegar
verið nefndr. Sá staðr flytr í raun réttri einróma kenn-
ing nýja testamentisins um þetta efni. Allsstaðar er
kannazt við flokk rita, sem nefndr er „ritningarnar“ eða
„helgar ritningar“—þær liinar sömu, sem Gyðingar