Sameiningin - 01.10.1916, Page 24

246
uSurinn í Sinclair geri alt sitt ítrasta til þess aS heimilin i byghinni
hlynni bæSi aS íslenzkunámi unglinga á þessum aldri og svo aS
kristind'ómsþekkingu; vill og svo heppilega til, aö þar eru margir
menn, sem til þess eru hæfir, aö lesa meS börnum undir fermingu.
ÞaS hefir tiökast, aS HeimatrúboSsnefndin hefir sent trúboöa
einu sinni á ári til bygöarinnar; hefir hann dv'aliS þar mánuö eöa
þar um bil. Þess utan er þar engin prestsþjónusta aSra tíma árs-
ins. Veldur því bæSi fátækt safnaSarins fsem samanstendur af
sex fjölskyldum, þótt allir, sem þar búa, séu starfinu hlyntirj, og
svo hitt, aS enginn prestur er fáanlegun. Er þaö von. bygSarbúa,
aS ef kirkjufélagiS fær farand-prest, eins og til oröa kom á síöasta
kirkjuþingi, aS þeir fái aS njóta frekari prestsþjónustu. Enda
heyröi eg þaS notaS af hálfu nokkurra, sein afsökun fyrir aS stan-Ja
utan safnaöar, aS fyrir engu væri aS gangast, því svo lítiS væri
gert vegna prestleysis.
Geta má þess, aS i þessari bygS hefir húslestrum og sálmasöng
veriö haldiS uppi í mörg ár, og er enn; munu þaS vera fáar bygöir,
sem geta gert betur; er þó all-erfitt fyrir fólk aS sækja samkomur-
sökum vegalengdar. Sannast hér málshátturinn: “Viljinn dregur
hálft hlass.”
Eg ferSaSist um bygSina og kom nærri til allra; um bygöina
fluttu mig þeir Ásm. Jónsson, Jóh. G. Jóhannsson, FriSrik Abra-
hamsson o. fl. Dvaldi eg mest á heimili Friöriks og mætti þar, sem
og allstaSar, gestrisni og góSvilja, sem eg hygg aS engin þjóö muni
jafnrík af og Islendingar.
Eg geymi margar þíöar endurminningar í hjarta frá dvöl minni
í bygS þessari og kunningsskap af yngri og eldri þar.
Unga fólkiS í bygöinni er mjög frjálslegt og íslenzkt í anda.
Marg-fyrirvarS eg mig, er eg var á meöal þess og mælti á hérlendu
máli, en fékk svo svar á móöurmáli mínu.
Hjver er aö hringja líkaböng yfir móöurmálinu meöal vor Vest-
nr-íslendinga ? Til þess er tíminn enn ekki kominn, bara ef fólk
vill. En erfitt er þaö, aS viShalda því í bæjum; svo er og um alt
annaS, sem nokkurs viröi er aö eiga eSa berjast fyrir.
SíSasta sunnudaginn, sem eg dvaldi í Sinclair, kom fólk aS af-
lokinni messu saman á heimili forseta safnaöarins, hr. Jóns Hall-
dórssonar; var þar haldin nokkurskonar skilnaöarveizla fyrir mig,
og var allmargt fólk saman komiS. Þar afhenti hr. Jón Halldórs-
son mér úr ásamt vandaSri festi, og $11 handa konu minni, sem
gjöf frá konum safnaSarins og nokkrum öSrum.
Var þar mælst til þess, aS ef leiöir lægju til Manitoba til dv'alar
um hríö, aö eg kæmi þá viS í bygöinni.
Þakka eg svo yngri og eldri fyrir góSvild í minn garö. BiS
eg Drottin aS þroska áhuga þeirra fyrir andlegu málunum, svo aö
kraftar þeir, sem bygöin á, geti oröiö aS sem beztum notum Drotni
til dýrSar.