Fréttablaðið - 10.09.2011, Blaðsíða 26

Fréttablaðið - 10.09.2011, Blaðsíða 26
10. september 2011 LAUGARDAGUR26 Á morgun verða tíu ár síðan nítján flugræningjar tóku fjórar bandarískar farþega- þotur með vopnavaldi. Þeir flugu tveimur þeirra á tví- buraturnana í New York. Einni flugu þeir á bandaríska varnarmála- ráðuneytið við Washington. Þeirri fjórðu brotlentu þeir þegar farþegar um borð börð- ust við flugræningjana um stjórn á vélinni. Flestir Vesturlandabúar sem komnir voru til manns muna hvar þeir voru þenn- an örlagaríka dag fyrir tíu árum. Þeir sem höfðu tök á því sátu límdir við sjónvarpið fram eftir degi og fylgdust með endalausum endursýningum af farþegaþotunum fljúga á turnana, milli þess sem nýjar fréttir bárust. Nærri 3.000 manns fórust í hryðjuverka- árásunum og verður 11. september minnst fyrir mannskæðustu árásina á bandarískri grundu frá því japanski flotinn réðist á bandarísku flotastöðina í Pearl Harbor árið 1941. Sú árás varð til þess að Bandaríkin drógust loksins inn í síðari heimsstyrjöld- ina. Atburðir 11. september leiddu af sér hörð viðbrögð bandarískra stjórnvalda. Í kjölfarið hófu þau tvö stríð með afleiðing- um sem enn sér ekki fyrir endann á. Sumar af þeim breytingum sem voru bein afleiðing árásanna eru augljósar. Flest- ir kannast líklega við stórauknar öryggis- ráðstafanir á flugvöllum og við hafnir. Bandarísk stjórnvöld stofnuðu sérstaka leyniþjónustu til að sinna öryggi innan Bandaríkjanna. Settar voru upp fanga búðir í Guantanamo á Kúbu þar sem eðlilegar regl- ur réttarríkis gilda ekki og fólki er haldið enn þann dag í dag án dóms og laga. Aðrar breytingar sem orðið hafa í kjölfar árásanna er flóknara að skýra. „Heimurinn hefur augljóslega breyst mikið á þeim tíu árum sem liðin eru frá árásunum, en það er erfitt að segja til um hvaða breytingar hefðu orðið þó árásirnar hefðu aldrei verið gerðar, og hvaða breyt- ingar hafa gerst hraðar en ella vegna þeirra,“ segir Alyson Bailes, aðjúnkt við Háskóla Íslands og sérfræðingur í alþjóða- stjórnmálum. Hryðjuverk í öðrum heimshluta „Dæmi um þetta er uppgangur Kína á síð- ustu árum,“ segir Bailes. „Það var óhjá- kvæmilegt að Kína yrði áhrifameira land, en mögulega hafa stríðin tvö sem George W. Bush, fyrrverandi forseti Bandaríkjanna, hóf eftir árásirnar hraðað því ferli. Banda- ríkin hafa eytt ótrúlega miklum peningum í þessi tvö stríð, og stefna Bush var að eyða því sem þyrfti, burtséð frá sívaxandi fjár- lagahalla.“ Strax 7. október 2001 réðust Bandarík- in ásamt bandalagsþjóðum sínum inn í Afganistan með það að markmiði að ráða niðurlögum al-Kaída hryðjuverkanetsins sem talið var víst að stæði að baki árás- unum. Í mars 2003 hófu Bandaríkin annað stríð, í þetta skiptið með innrás í Írak. Fullyrt var að markmiðið væri að stöðva útbreiðslu gereyðingarvopna, en engin ummerki fundust um slík vopn þrátt fyrir mikla leit. Stríðin tvö höfðu í för með sér gríðarlega aukningu á hryðjuverkaárásum, en eftir innrásirnar tvær hafa þær að mestu átt sér stað í Afganistan og Írak. Engin alvarleg hryðjuverkaárás hefur verið gerð í Banda- ríkjunum, og þó mannskæðar árásir hafi verið gerðar í Evrópu hafa þær ekki verið jafn margar og hefði mátt búast við, segir Bailes. Hún telur þó af og frá að það hafi verið markmið Bush að fá hryðjuverkamenn til að gera frekar árásir á hermenn fjarri heima- landinu. „Það hefði ef til vill verið rökrétt, en ég held að stjórn George W. Bush hafi einfaldlega ekki hugsað sérstaklega rök- rétt. Þeir virðast einfaldlega ekki hafa hugs- að um afleiðingarnar, þeir höfðu til dæmis enga hugmynd um hvernig stríðið í Írak myndi þróast.“ Markmið hryðjuverkamannanna Luis E. Arreaga, sendiherra Bandaríkjanna á Íslandi, sagði í fyrirlestri fyrr í vikunni að hryðjuverkamennirnir sem stóðu að árás- unum 11. september 2001 hefðu ekki náð tveimur stærstu markmiðum sínum. „Í fyrsta lagi veiktu þær ekki Banda- ríkin. Við létum árásirnar ekki buga okkur heldur komum tvíefld út úr þeim, stað ráðin og ákveðnari en nokkurn tímann fyrr í að standa vörð um okkar gildi. Í öðru lagi þá tókst hryðjuverkamönnunum ekki að skapa gjá milli Bandaríkjanna og múslima- heimsins. Árásirnar komu ekki í veg fyrir að við héldum áfram að vinna með íslömsk- um vinum okkar við að stuðla að friði og lýð- ræði í heiminum.“ Alyson Bailes segir málið ekki endilega svo einfalt. „Al-Kaída eru mjög undarleg hryðjuverkasamtök, og það er mjög erfitt að skilgreina pólitísk markmið þeirra og stefnu. Flest hryðjuverkasamtök eru með mjög afmörkuð markmið, en ekki al-Kaída.“ Markmið þeirra var ekki að knésetja Bandaríkin, eða skaða þau verulega efna- hagslega, segir Bailes. „Ein leið til að mæla árangurinn af árásunum fyrir al-Kaída er að spyrja hvort samtökin séu öflugri í dag en þau voru fyrir árásirnar.“ „Strax eftir árásirnar töluðu ríki heims um al-Kaída eins og samtökin væru gríð- arlega valdamikil. Orðfærið var um tíma svipað og áður var notað um Sovétríkin. Eflaust hefur leiðtogum samtakanna fund- ist þeir valdamiklir þá. En í kjölfarið komu hernaðar aðgerðir sem hafa í áranna rás náð að þurrka út stærstan hluta leiðtoga samtak- anna. Nú segja sérfræðingar að al-Kaída séu máttvana í Afganistan og jafnvel í araba- heiminum almennt,“ segir Bailes. „Með því að mæla árangur þeirra með þessum hætti má segja að al-Kaída hafi valdið eigin eyð- ingu með árásunum 11. september.“ Þáttaskil með fellibyl Eitt af því sem ekki hefur breyst eftir árás- irnar er vægi Bandaríkjanna á alþjóða- vettvangi. Bandaríkin urðu gríðarlega óvin- sæl í sumum ríkjum eftir að hafa ráðist inn í bæði Afganistan og Írak, segir Bailes. Þær óvinsældir hafi nú að miklu leyti gengið til baka. Þar skipti ekki síst máli nýr forseti með nýjar áherslur, þó staðreyndin sé sú að Barack Obama nái ekki nema að takmörk- uðu leyti að vinda ofan af stefnu forvera síns. „Þetta sýnir okkur ágætlega að það er ómögulegt að eyða mikilvægi og völdum Bandaríkjanna á einni svipstundu, jafnvel þó gerð séu hrikaleg mistök,“ segir Bailes. Árásirnar 11. september voru ofarlega í huga flestra Bandaríkjamanna árum saman. Gríðarlegum fjármunum var varið í bar- áttuna gegn hryðjuverkum, bæði í Banda- ríkjunum og víðar. Jafnvel of miklum fjár- munum, eins og síðar hefur komið í ljós. „Ég tel að það hafi orðið ákveðin þáttaskil þegar fellibylurinn Katrína skall á New Orleans í Bandaríkjunum,“ segir Bailes. Þá hafi bandarískur almenningur séð hversu illa undirbúin stjórnvöld voru til að takast á við náttúruhamfarir af þessari stærðargráðu, og að ef til vill væri betra að forgangsraða útgjöldum ríkisins öðruvísi. „Fólk áttaði sig á því að það er margt annað en hryðjuverkaárásir sem geta haft gríðarleg áhrif á líf þess. Í dag myndu eflaust margir segja að þeir óttuðust mest atvinnuleysi og fátækt,“ segir Bailes. Létum árásirnar ekki buga okkur Fæstir sem fylgdust með í beinni útsendingu þegar farþegaflugvélum var flogið á Tvíburaturnana í New York geta gleymt dagsetningunni 11. september 2001. Flestir hafa fundið fyrir afleiðingum árásanna, til dæmis auknum öryggiskröfum á flugvöllum. Brjánn Jónasson kannaði hvaða áhrif árásirnar höfðu og hvort hryðjuverkamennirnir hefðu náð markmiðum sínum með árásunum. SEINNI VÉLIN Myndband sem sýnir aðra þotuna fljúga inn í seinni Tvíburaturninn og springa þar var sýnt aftur og aftur á fréttastöðvunum 11. september. NORDICPHOTOS/AFP BJARGAÐ Björgunarmenn bera slasaðan ljósmyndara frá Tvíburaturnunum. Hundruð lögreglu- og slökkvi- liðsmanna fórust þegar þeir reyndu að bjarga fólki úr turnunum áður en þeir hrundu. NORDICPHOTOS/AFP STUKKU Margir kusu heldur að henda sér út í opinn dauðann en að deyja í vítislogum í Tvíburaturnunum. NORDICPHOTOS/AFP FRAMHALD AF SÍÐU 24
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.