Faxi - 01.06.1962, Blaðsíða 8

var Loftur Guðmundsson. Eftir hann
voru einnig organistar hér Jón Laxdal tón-
skáld, sem þá var verzlunarmaður við
skrifstofustörf í Keflavík, og fró Marta,
dóttir Péturs Guðjónsen tónskálds og org-
anista í Reykjavík, en Marta var systir frú
Guðrúnar, konu séra Jens Pálssonar á Ut-
skálum. A eftir þeim, sem nú hafa verið
talin, kom Jón Einarsson frá Endagerði á
Miðnesi. Eftir hann tók við Þorgeir Páls-
son, þá búsettur í Keflavík, síðar fram-
kvæmdastjóri fyrir togarafélögin Hrönn og
Njörð í Reykjavík. Þar næst kom Þorsteinn
Arnason í Gerðum, nú trésmíðameistari í
Keflavík. Tók Þorsteinn við starfinu árið
1903, og síðan hefur ekki þurft að fá ráðinn
organista úr öðrum byggðarlögum. Þor-
steinn hafði þetta starf með höndum á
fjórtánda ár. Eftir hann kom Þorlákur
Benediktsson. En núverandi organist kirkj-
unnar er frú Auður Tryggvadóttir í Gerð-
um, tók hún við af Þorláki árið 1928, og er
því búin að vera organisti hér í 31 ár, eða
langlengst af öllum, er við þetta hafa starf-
að hér, og áður en hún tók við organista-
starfinu, var hún í söngkór kirkjunnar. A
hún miklar þakkir skilið fyrir sitt langa
starf í þágu kirkjunnar, er hún hefur jafn-
an leyst af hendi af alúð og samvizkusemi
og leyst það prýðilega af hendi. Einnig á
maður hennar, Björn Finnbogason, þakkir
skilið fyrir hvað hann hefur stutt hana í
starfi; þar sem hún er búsett um kílómet-
ers leið frá kirkjustaðnum, eru það margar
ferðir, sem hann er búinn að flytja hana á
milli í öll þessi ár bæði til messugjörða og
söngæfinga.
I sambandi við söngmál kirkjunnar get
ég ekki látið hjá líða að nefna nokkur
nöfn, sem áttu sinn stóra þátt í að fegra og
prýða kirkjusönginn, og verður þá efst í
huga mínum frú Matthildur Finnsdóttir,
kona Einars Magnússonar skólastjóra;
sjálf spilaði hún á orgel og var alveg sér-
stökum gáfum gædd hvað söng- og músík-
líf snertir. Þá uppfræðslu, sem við Þor-
steinn Árnason fengum í orgelspili, feng-
um við mest hjá henni, og því var það
okkur báðum ómetanlegur styrkur, að
hafa hana í söngkór kirkjunnar. Einnig
stofnaði hún hér í byggðarlaginu karlakór,
er starfaði hér með miklum blóma, meðan
hennar naut við. Frú Matthildur og maður
hennar Einar Magnússon voru í kirkjukór
Utskálakirkju í fjölda ára, eða meðan
heilsa og kraftar leyfðu.
Eg vil aðeins nefna örfá nöfn annarra
karla og kvenna, sem öll eru nú horfin af
sjónarsviðinu og áttu sinn ríka þátt í að
fegra og prýða kirkjusönginn:
Guðmundur Björnsson í Gerðum, Sigur-
jón Sturlaugsson og kona hans, Steinþóra
Þorsteinsdóttir, Guðrún Ingjaldsdóttir
Gerðum, Steinunn Steinsdóttir, Sólbakka,
Steinn Lárusson, Gerðum, Eiríkur Guð-
mundsson, Smærnavelli, Ingimundur Guð-
jónsson, Garðsstöðum. Þetta fólk var allt
í kirkjukórnum í áratugi, og mörg fleiri
nöfn mætti nefna, er störfuðu með fólki
þessu.
Mér er minnisstætt eitt Þorláksmessu-
kvöld fyrir jól; þá höfðum við alltaf síð-
ustu söngæfingu fyrir jólahátíðina. Um-
rætt kvöld var veðrið svo vont, að þó að
ég færi heim í kirkju á tilsettum tíma,
bjóst ég alls ekki við að fólkið myndi koma,
enda varð sú raunin á, að enginn kom á
æfingu það kvöldið. Meðan ég beið í
kirkjunni mátti heita að hún léki á reiði-
skjálfi, því suðaustan hvassviðri og rign-
ing eftir því var úti. Þá voru bílar ekki
komnir til sögunnar og allir urðu að fara
fótgangandi. Ég ákvað svo að hafa æfingu
kl. 2 á aðfangadag, og þó að enginn sími
væri kominn þá, fréttist þetta frá manni til
manns, og svo var þessi æfing vel sótt, að
ekki vantaði einn einasta af þeim, sem í
kórnum voru, og höfðu þó húsmæður þá
allt önnur og seinvirkari tæki til heimilis-
starfa heldur en nú er. Söngæfingar voru
þá með afbrigðum vel sóttar; slíkur var
áhuginn, ábyggilegheitin og samvizku-
semin í starfinu. Alls þessa fólks, er ég hef
nefnt og marga fleiri, er ég hef ekki nafn-
greint, en hér áttu hlut að máli, er vert
að minnast með þakklæti.
Af núverandi meðlimum kórsins verður
efst í huga mínum frú Hrefna Þorsteins-
dóttir í Króksvelli, sem búin er að starfa
í kórnum í 44 ár og Guðlaugur Eiríksson
á Meiðastöðum 43 ár, og hvað þýðingar-
mikið það er fyrir starfsemi kórsins og hve
mikið það léttir undir fyrir organistann,
gagnvart þeim er síðar koma, að hafa ára-
tuga þjálfað söngfólk með í starfinu. I því
sambandi vil ég minnast á Meiðastaða-
bræðurna þrjá, Sumarliða, Guðlaug og
Jón, sem allir eru búnir að starfa í
kórnum í áratugi, og hvað kirkjusókn
þeirra bræðra allra hefur verið með af-
brigðum góð. Þá minnist ég frú Ástríðar
Káradóttur á Garðskaga, sem starfaði hér
í kórnum með prýði í fjölda ára, en varð
því miður að hætta vegna bilunar í hálsi.
Einnig hefur starfað hér í kórnum síðast-
liðin ár frú Ingibjörg Ingólfsdóttir á
Meiðastöðum, eftir að hún fluttist í þetta
byggðarlag, þar til nú, að hún hefur orðið
að hætta. Er það mikið tap fyrir kórinn,
að hafa tapað báðum þessum konum.
Af eldri meðlimum kórsins, eins og hann
nú er skipaður, vil ég nefna Ingvar Júlíus-
son, Bjargi, Júlíus Oddsson, Sóltúni og
Kristinn Árnason, Gerðum, ennfremur
Halldór Þorsteinsson frá Vörum.
Nú er dálítið af yngra fólki að bætast í
hópinn, sérstaklega í fyrstu rödd, og er
mikill styrkur fyrir það, að hafa sér við
92 — F A XI