Faxi - 01.01.1984, Side 10

ATVINNA
Skrifstofu-
starf
Skipaafgreiösla Suöurnesja óskar eftir starfskrafti á
skrifstofu frá og meö 6. febrúar n.k.
Nánari upplýsingar veitir framkvæmdastjóri í síma
3260.
Skriflegar umsóknir berist til skrifstofu Skipaaf-
greiöslunnar í Saltsöluhúsinu, fyrir 1. febrúar n.k.
Skipaafgreiðsla Suðurnesja sf.
PRJÓNAKONUR,
ATHUGIÐ
Opnum aftur lopavörumóttöku okkar að Iðavöllum
14b.
Kaupum eingöngd:
Lopapeysur, hnepptar, allar stæröir.
Heilar i stæröum extra small og small, XS og S.
Móttaka frá kl. 10-12miðvikudagana1., 15. og29.
febrúarn.k.
ÍSLENZKUR MARKAÐUR HF.
ttgsfiaaEff
ORDSENDING
til launagreiðenda í Keflavík,
Njarðvík, Grindavík og
Gullbringusýslu
Hér meö er þess krafist af öllum þeim, sem greiða
laun starfsmönnum, búsettum hér í umdæminu, að
þeir skili nú þegar skýrslu um nöfn starfsmenna,
nafnnúmer og heimilisfang.
Þá er vakin athygli á skyldu launagreiðanda að
tilkynna, er starfsmaður hættir að taka laun hjá
honum og einnig þeirri ábyrgð, sem launagreiðandi
ber, ef hann vanrækir ofangreint, eða vanrækir að
halda eftir af launum starfsmanna upp í þinggjöld
samkv. kröfu innheimtumanns. í þessum tilvikum er
hægt að innheimta gjöldin hjá launagreiðendum,
svo sem um eigin skuld væri að ræða.
Bæjarfógetinn í Keflavík, Njarðvík
og Grindavík.
Sýslumaðurinn í Gullbringusýslu,
10. janúar 1984.
FAJCI
Utgefandi: Málfundafélagið Faxi, Keflavík.
Afgreiðsla: Hafnargötu 79, sími 1114.
Ritstjóri: Jón Tómasson.
Blaðstjórn: Jón Tómasson, Ragnar Guðleifsson, Kristjan A. Jónsson.
Hönnun, setning og umbrot: Leturval sf.
Filmu- og plötugerð: Myndróf.
Prentun og bókband: Prentstofa G. Benediktssonar.
Ólafur Bjömsson:
Vandamál
sjávarútvegs-
ins hrikaleg
Það er ekki nýtt að nokkurrar óvissu hafi gætt í málefnum sjávar-
útvegsins á íslandi við áramót, nú eru vandamálin með öðrum hætti
en áður og tvímælalaust hrikalegri en nokkru sinni fyrr.
Með síaukinni sókn samfara óhagstæðum skilyrðum í hafinu kring-
um landið er svo komið að þorskstofninn er nánast hruninn.
Samtímis eru flestir nyt jafiskstofnamir mjög veikir svo ekki verður
málum bjargað með aukinni sókn í þá. Auk þess getur ekkert komið
úr sjó til þess að bæta fyrir þorskinn, sh'ka yfirburði hafa þroskafurðir
á mörkuðum. Helst mætti vænta aukins kolaafla og kemur þá að góðu
gagni, að nokkur þróun hefur orðið í kolaveiðum síðustu ár og mikil
framför í vinnslunni. Vafasamt hlýtur þó að teljast að ætla að taka
annað eins stökk í þeim efnum og stjómvöld áætla.
Ekki kemur öllum á óvart að þorskstofninn hefur nú látið undan,
lengi er búið að vara við gegndarlausri aukningu togaraflotans og
miskunnarlausu smáfiskadrápi. Enginn kostur er góður eins og nú er
komið og i eins konar óðagoti hefur orðið allgóð samstaða um að
grípa til veiðikvóta á öll skip og nær allar fisktegundir og miða við afla
síðustu þriggja ára.
Það er tiltölulega einfalt að setja aflakvóta á togaraflotann, en að
heimfæra slíka reglu á allan bátaflotann er mikið flóknara mál og ekki
eru þeir öfundsverðir af verkefninu, sem fengið hafa það til úrlausn-
ar.
Ljóst er að kvóti með þessu lagi mun bitna hastarlega á þessu svæði,
sérstaklega hér fyrir innan skagann, því hér hefur afli verið hlutfalls-
lega mjög lítill sl. þrjú ár, jafnvel 1981 þegar víða aflaðist vel miðað
við seinni ár. 220 þús. tonna þroskafli mun ekki nægja til fullrar
atvinnu, hvort heldur hann er tekinn með kvóta eða öðrum hætti.
Fjárhagslega mun þessi staða bitna harðast á smærri stöðum sem lagt
hafa í rándýr skipakaup og mikla uppbyggingu í vinnslustöðvum
seinni ár. Þar munu jafnvel pennastrik duga skammt, nær lagi væri að
tala um málningarrúllu til að þekja bókfærða skuldasúpuna.
Undanfarin ár hafa stjómvöld með skipulögðum hætti verið að
flytja veiðar og vinnslu frá þessu svæði. Ennþá eru þær þó undir-
staðan í atvinnulífinu og nánast eina atvinnugreinin í Grindavík,
Sandgerði og Garði. Keflavík og Njarðvík hafa hins vegar orðið í
vaxandi mæli verslunar- og þjónustubyggðir, að ógleymdri fjöl-
breyttri starfsemi á Keflavíkurflugvelli, sem sífellt fleiri hafa atvinnu
af, hvort sem okkur líkar það betur eða verr. Það em því mestar líkur
til að Suðurnesin, sem í reynd stóðu öðrum framar í að byggja upp
fiskiðnaðinn í landinu megi í vaxandi mæli leita nýrra leiða í at-
vinnumálum.
Slíkt verður ekki gert með skjótum hætti, en við þessum stað-
reyndum verður að bregðast og það hið fyrsta. Við erum svo lánsöm að
svæðið býður upp á mikla og fjölbreytta möguleika, sem hægt er að
nýta sé framtak og fjármagn fyrir hendi.
S______________________________________________________/
10-FAXI