Faxi - 01.07.1984, Blaðsíða 45

Frá hátíðarguðþjónustunni í Keflavíkurkirkju 17. júní. Á myndinni eru Böðvar
Pálsson meðhjálpari, skátinn Lárus F. Guðmundsson, sem ásamt öðrum skáta
onnaðist ritningarlestur og séra Agnes Sigurðardóttir œskulýðsfulltrúi þjóðkirkj-
unnar, sem annaðist messugjörðina.
Stœrsti fáni á íslandi. Keflvíkingar telja sig eiga stœrsta fána á landinu. Hér bera
skátar hann frá kirkju að 17. júní stönginni en þar blaktir hann aðeins á þjóðhátíðar-
daginn. Ljósm. Heimir.
17. JÚNÍ í KEFLAVÍK
Þjóðhátíðarhöldin í Keflavík hófust að venju með guðsþjónustu í
Keflavíkurkirkju kl. 13. Séra Agnes Sigurðardóttir æskulýðsfulltrúi
þjóðkirkjunnar messaði og mun það vera í fyrsta skipti sem kona
messar í Keflavíkurkirkju.
Frá kirkju gengu skátar að venju með þjóðhátíðarfánann í farar-
broddi skrúðgöngu í Skrúðgarðinn. Þar dró Margeir Jónsson útgerðar-
maður þjóðhátíðarfánann að húni. Formaður þjóðhátíðamefndar
Svanlaug Jónsdóttir, setti hátíðina með ávarpi, Ingólfur Halldórsson
aðstoðarskólameistari flutti ræðu dagsins og Guðný Bachmann ávarp
fjallkonunnar.
Meðal annarra skemmtiatriða var söngur Karlakórs Keflavíkur,
undir stjórn Steinars Guðmundssonar með undirleik Ragnheiðar
Skúladóttur og Steinn Erlingsson söng einsöng við undirleik Unu dótt-
ur sinnar.
Kynnir hátíðardagskrárinnar var eins og undanfarin ár Ámi Ólafs-
son.
ÞJÓÐHÁTÍÐARRÆÐAINGÓLFS HALLDÓRSSONAR
Áhrifin frá lýðveldisstofnuninni
árið 1944 eru mér ennþá mjög í
minni, þó að ég væri aðeins 16 ára
unglingur þá.
Þjóðin fagnaði innilega fengnu
sjálfstæði, hún hafði rétt úr kútn-
um fjárhagslega, jafnvel safnað
gjaldeyrissjóðum, veðursæld var
SEMI
Gagnkvæm tillitssemi allra
vegfarenda, akandi, hjólandi, ríö-
andi og gangandi, er veiga-
niikið atriði í vel heppnaðri ferð.
UMFÉROAR
RÁO
einstök nær allt sumarið, síldveið-
ar sem og aðrar veiðar gengu mjög
vel og allir höfðu næga atvinnu.
Menn voru fullir bjartsýni og það
var vorhugur yfir íslenskri þjóð.
En víkjum að heimabyggð okk-
ar, Keflavík. — Árið 1944 voru
íbúar hér aðeins 1616 talsins og
Keflavík dæmigerður fiskibær.
Lífsbjörgin var einkum sótt til
sjávarins á litlum fleytum að vísu
vélknúnum, en vinnuálagið var
mikið, nánast allt unnið með
höndunum án hjálpar þeirrar vél-
tækni sem við þekkjum í dag. En
menn undu yfirleitt glaðir við sitt,
þekktu ekki annað.
Á næstu áratugum var mikil
gróska og mikið um atvinnu í Kefla-
vík og árið 1960 hafði íbúafjöldinn
nær þrefaldast á aðeins 16 árum,
orðinn 4700 manns. Hér hafði ver-
ið reist myndarlegt sjúkrahús og
nýr barnaskóli byggður, stofnaður
gagnfræðaskóli, reist íþróttahús
við barnaskólann og fleira og
fleira. Við þessa gífurlegu út-
þenslu bæjarins jókst gatnakerfið
mjög, en engar götur voru þá með
varanlegu slitlagi. Með aukinni
Ingólfur Halldórsson.
bílanotkun voru göturnar oft í
heldur ömurlegu ástandi, pollóttar
og forugar. í lok sjötta áratugarins
var hafist handa um malbikun
fyrstu götunnar í Keflavík, Hafn-
argötunnar, og var það mikil
breyting. Bátamir höfðu stækkað
og aðbúnaður allur á þeim batn-
að. Þá var algengt að meðal afli
þessara báta á vetrarvertíð væri 8-9
tonn í róðri og fjöldi þeirra fimm-
tíu til sextíu. Fyrir kom í aflahrot-
unum að fiskur stæði út úr fullum
móttökuplássunum og unnið væri
fram til þrjú að nóttu jafnvel dag
eftir dag. Þá var mikið h'f og fjör í
kringum þessi athafnarsvæði bæði
í frystihúsunum og saltfiskverkun-
arstöðvunum. Samhliða þessu
efldist ýmis þjónustuiðnaður og
verslun. Og áfram hélt þróunin. í
umhverfismálum höfum við náð
þeim árangri að nánast allar götur
bæjarins em með varanlegu slit-
lagi, opin svæði og einkalóðir
snyrtar og skreyttar og er bærinn
sífellt að taka á sig hlýlegri og feg-
urri blæ.
Sterkur þáttur í þróun mála hér
á Suðurnesjum á síðustu árum er
hið mikla samstarf sem tekist hefur
með sveitarfélögunum við lausn
ýmissa sameiginlegra hagsmuna-
mála. Ég nefni sem dæmi heilsu-
gæslumál, skólamál, bmnavamir,
sorpeyðingu, hitaveitu og fleira.
— Það er hreint ekki sjálfgefíð að
ná samstarfi um slík mál milh sjö
sveitarfélaga með ólík sjónarmið.
Slíkt samstarf er næsta óþekkt ann-
arsstaðar á landinu, þó að reynt sé
að koma því á. Að þessu leyti hafa
FAXI-213