Faxi - 01.10.1984, Page 4

*
/áfQjÉ-. .1. £ t nt »»1 1 ÍÍ! flíi .?'*'■ ■fB'íllH
Á sídustu öld — raunar miklu
lengur — var Kotvogur í Höfn-
um eitt kunnasta stórbýli á
sud-vesturlandi. Það þótti í
frásögur fœrandi ad bœjarhús
voru þaralls lóogað heimilis-
fólk á vertídum var allt ad 72,
karlar, konur og böm. Séra
Jón Thorarensen ólst þar
upp, naut ástar og virdingar
heimafólks og hefur réttilega
launað þad ástfóstur með
skrádum heimildum um þann
höjÖingsbrag er þar rfkti
œvinlega.
matur úr hennar höndum var af-
bragð. Hún var afburða vinnu-
garpur við hvað eitt, sem hún tók
höndum til. Hún sameinaði mikla
fjölhæfa verkþekkingu og hús-
bóndahollustu eins og allt fólkið.
Guðrún Guðmundsdóttir var
vinnukona, sem sá um þjónustu-
brögð karlmanna, Bjarna for-
manns, Ólafs stóra og Ólafs Ólafs-
sonar, sem var maður hennar.
Hún var frekar stór kona og gild,
andlitið stórt og reglulegt. Hún
hafði mikla verkþekkingu á öllum
störfum, bæði á stóryrkju svo sem
aðgerð, þangfjöru, sölvatekju,
vöskun og þurrkun á saltfiski; við
ullarvinnu, prjóna og rokk var hún
jafnvíg. Prekið var mikið samfara
verklagni, en það var henni mjög
andstætt að Iáta nokkuð á sér bera
nema sem eðlilegt mátti kallast.
Þannig var hún bæði utan og innan
heimilis. Þess var og síst þörf því
að hún var vinsæl af öllum. Hún
gekk með stóran dökkbrúnan eik-
arbauk og sló honum duglega á
hné sér og stútaði sig. Ég tók eftir
því, þótt ekki væri gamall, að langt
leið á milli, og aldrei sá ég tóbak
fyrir neðan nef hennar. Það þótti
mér merklegt, því það sá ég á
mörgum, sem tóku í nefið. Hún
var dæmalaus gæðakona, hafði
yndi af sögum og sagnalestri. Hjá
henni var alltaf öruggt athvarf fyrir
okkur krakkana, og gaman að
vera hjá henni við stórelda á haust-
in.
Ólafur Ólafsson, vinnumaður,
var eiginmaður Guðrúnar. Hann
var meðalmaður með alskegg.
Hann var fastur maður við sjó-
sóknina með Bjama formanni á
sumrum, jafnt og á haust- og vetr-
arvertíð. Hann var orðlagður fiski-
dráttarmaður, hann var fáskipt-
inn, vinnusamur og reglusamur.
Hann dó snemma á mínum árum í
Kotvogi, svo ég kynntist honum
minnst. Einni sögu man ég þó eftir
í sambandi við hann. Ég hef líklega
verið á níunda ári þetta sumar.
Þetta mun hafa verið í ágústmán-
uði í góðu veðri, og rétt fyrir há-
degi. Þennan dag lentu þeirBjarni
formaður og Ólafur Ólafsson í hol-
unni syokölluðu fyrir neðan bæ-
inn. Ég fór niður til þeirra og
horfði á. Þá mælti Ólafur: „Farðu
Nonni og sæktu stóra brýnið, það
FRAMHALD Á BLS. 249
Fjárbúskapur í Keflavík — liðin tíð
Nú í haust komust tíðinda-
menn Faxa á snoðir um, að
Hilmar Eyberg, rafvirki og fjár-
bóndi, hyggðist farga fé sínu og
hætta búskap,, en eftir því sem
næst verður komist er hann eini
fjáreigandinn, sem að undan-
fömu hefur verið með búskap
sinn innan bæjarmarka Keflavík-
ur. Það var því ekki seinna
vænna að smella af honum
mynd, þar sem hann var að huga
að fé sínu í Vatnsleysustrandar-
rétt nú á dögunum.
Aðspurður kveðst hann hafa
rekið um 90 skepnur á f jall í vor,
en hann er nú eftir fyrstu leitir í
Grindavík og á Ströndinni aðeins
búinn að heimta 15.
Eins og að Iíkum lætur kann
Hilmar frá mörgu að segja eftir
að hafa verið fjárbóndi í Keflavík
um 20 ár skeið, - en það er álíka
langur tími og fjárhald hefur ver-
ið bannað þar. Leyfi hefur hann
haft til að reka kindur sínar á fjall
með Grindvíkingum. Á vetuma
hefur hann svo haft aðstöðu fyrir
fé sitt norðan við Grófina í Kefla-
vík, en það land var til skamms
tíma í Gerðahreppi. Þar nytjar
hann tún það sem tengdafaðir
hans, Jón heitinn Brandsson
ræktaði á sinni tíð.
Vegna rúmleysis í þessu blaði
verður greinargóð og skemmti-
leg upprifjun á búmannsraunum
seinasta fjárbóndans í Keflavík
að bíða að sinni.
Réttardagur í Vatnsleysustrandarrétt erstór dagur hjá ungum sem öldnum, ogannasamur
hjá fjárbœndum. Böm af dagheimilum ogúrskólum Skagans fara ístórum rútum íréttim-
ar til að sjá þessa aldagömlu hefð landbúnadaríns, þger varla seinna vœnna þar eð þessir
búskaparhœttir em ad hverfa af þessum landshluta.
Hér er Hilmar Eyfförd, síöast ffárbóndi í Keflavfk, aö draga fé sitt f dilk. Hann hyggst nú
hœtta þessu búskaparbasli. Fyrír framan hann er réttarstjórínn $iguijón Sigurðsson f
Traöarkoti. Á efiir Hilmari koma tveir ffárbœndur úr Gríndavfk — en fé Gríndvfkinga og
strandamanna gengur gjaman saman á ffallinu.