Faxi - 01.10.1986, Blaðsíða 5

Sfdasta skólaslitarœða Jóns Böðvarssonar við skólaslit ájólum 1984.
bæta eftir fremsta megni með
auknu námsframboði og með
nánara samráði við aðila úti í at-
hafnalífinu. Má sem dæmi nefna
að námsflokkarnir eru bein af-
leiðing af slíku samstarfi við
verkalýðsfélögin og ýmsa at-
vinnurekendur. Þá hefur og verið
leitast við að auka samstarf með
iðnaðarmönnum um það iðnnám
sem fram fer í skólanum. Má þar
nefna að gott samstarf hefur tekist
með rafvirkjum á svæðinu um
rekstur rafiðnabrautar og hófst
það samstarf sumarið 1985 að
frumkvæði rafvirkja. Lýstu þeir
sig fúsa til að hlú að rafiðnaðar-
brautinni, sem hafði raunar setið
undir gagnrýni frá sömu aðilum.
Þetta samstarf hefur tekist með
ágætum. En skólayfirvöld vilja
fýlgjast með því sem er að gerast
í atvinnulífinu og hjálpa til við að
efla það. í þessu sambandi er rétt
að geta þriggja nýrra námsbrauta,
sem lið í þeirri viðleitni. Leyfi hef-
ur fengist fyrir þessum brautum
og er undirbúningur að kennslu á
þeim þegar hafinn.
Þar skal fyrst nefna námsbraut í
fiskeldi, en eins og Suðurnesja-
menn þekkja, þá er fiskeldi ört
vaxandi iðnaður á Suðurnesjum
og á eftir að vera þýðingarmikil
grein í atvinnuuppbyggingu
svæðisins. Þar skortir nú tilfinn-
anlega fólk með faglega þekkingu
á fiskeldi, því hér er um að ræða
bæði viðkvæman rekstur og svo
og að miklir fjármunir eru lagðir
þar undir. Því er lífsnauðsynlegt
til að þessi rekstur takist, að til
staðar sé fólk með fagkunnáttu.
I öðru lagi er stofnun fóstru-
brautar í undirbúningi og er það
kærkomið fyrir fjölmarga Suður-
nesjamenn sem starfa sem fóstrur
en geta ekki sótt slíkt nám inn til
Reykjavíkur, aðstöðu sinnar
vegna, en vilja gjarnan fá slík rétt-
indi.
í þriðja lagi er um að ræða
sjúkraliðabraut, sem víst er að
margir bíða eftir. Á þennan hátt
reynir skólinn og reyndar telur
það skyldu sína að fylgjast með
öllum hræringum í mann- og at-
vinnulífi Suðurnesja og koma
þannig til móts við þarfir samfé-
lagsins hverju sinni. Er þá komið
að einni brennandi spurningu.
Hvernig er hægt að búa þannig að
skólanum að hann geti þjónað
þessu hlutverki sínu?
Aðbúnaður skólans
Þegar skólinn tók til starfa fékk
hann inni í húsnæði því sem Iðn-
skóli Keflavíkur hafði átt, sem og
er núverandi höfuðaðsetur skól-
ans. Húsnæði þetta rúmaði vita-
skuld ekki alla starfsemi skólans,
hvorki þá né nú. Skólinn þurfti
því strax í upphafi starfsemi sinn-
ar að leigja húsnæði undir hinar
ýmsu deildir víðsvegar í Keflavík
og Njarðvík. Olli þetta ýmsum
erfiðleikum í starfseminni, eins
og gefur að skilja. Sumarið 1979
var svo byggt ofan á gamla Iðn-
skólahúsið og kom sú viðbót í
góðar þarfir því þá fyrst var unnt
að hýsa allt bóknám undir sama
þaki. Þó að málefnum bóknáms-
ins væri þannig borgið í bili, þá
bjó verknámið enn við afar þröng-
an kost og verkleg kennsla fór
fram á um þrem stöðum fyrir utan
skólahúsnæðið við Sunnubraut.
Nokkur bót varð þó á sumarið
1980 þegar núverandi verknáms-
hús Fjölbrautaskólans að Iðavöll-
um 3 var keypt. Þetta leysti þó að-
eins vanda Fjölbrautaskólans til
bráðabirgða, því nemendum
fjölgaði ört og sótti því í sama farið
aftur. Þó svo að segja mætti að að-
búnaður Fjölbrautaskólans hafi
komist í viðunandi horf með
kaupum á verknámshúsinu að
Iðavöllum, þá var þetta og gat
ekki verið annað en bráðabirgða-
lausn. Því til stuðnings skal nefna
að þetta kemur sér illa, jafnt við
nemendur, kennara og þá sem
semja stundaskrár að hafa starf-
semi skólans á fleiri en einum
stað. Einnig skal nefna að eigi
skólinn að geta náð þeim mark-
miðum sínum að gera bóknámi og
verknámi jafnt undir höfði, þá er
þetta ekki rétta leiðin. Veturinn
1985—86 voru húsnæðismál skól-
ans orðin verri en nokkurn tíma
fyrr í sögu hans. Nemendum
hafði fjölgað gífurlega og starf-
semin aukist þannig að skólinn
hafði sprengt utan af sér allt það
húsnæði sem hann átti. Alls fór
kennsla þann vetur fram á 8 mis-
munandi stöðum í Keflavík. Eins
og fyrr getur kemur slíkt sér illa
við nemendur jafnt sem kennara
og hlýtur að koma niður á allri
starfsemi skólans þegar til lengri
tíma er litið. Því var ljóst að til ein-
hverja öþrifaráða yrði að grípa til
hið snarasta ef ekki ætti að koma
til inntökutakmörkunar á nem-
endum og lengingar skóladags og
jafnvel taka upp kennslu á laugar-
dögum. Nú er ljóst að þegar þetta
er ritað að til þessara ráðstafana
þarf ekki að grípa nú því bráða-
birgðalausn hefur verið fundin,
en hún felst í viðbyggingu við nú-
verandi húsnæði við Sunnubraut
og þá í átt að Sunnubraut. Þarna
er unnt að ná fram sjö til átta
kennslustofum og ætti sú viðbót
að leysa brýnasta vandann í bili.
Þess skal geta að þetta er þó ein-
ungis bráðabirgðalausn, því eftir
sem áður er aðstöðuleysið mikið.
Bæði er að vinnuaðstaða nem-
enda er slök, mötuneytisaðstaða
bágborin, félagsaðstöðu vantar al-
gerlega, svo og samkomusal og
einnig er aðstaða fyrir nemendur
á göngum í frímínútum afleit. Er
það íhugunarefni að lítið hefur
verið vandað til skólabygginga á
Suðurnesjum fyrr og síðar, yfir
þeitn er lítil reisn og Suðurnesja-
mönnum til lítils sóma. Því ættu
Suðurnesjamenn að sameinast
um það að gera skólann sinn,
Fjölbrautaskóla Suðurnesja sem
best úr garði og byggja yfir starf-
semi hans veglega, þannig að það
sé jafnt skólanum sem og Suður-
FAXI 209