Faxi - 01.01.1987, Síða 19

Skúli Magnússon:
Sjóslysaannáll
Keflavíkur
18. hluti
1955
Þremur mönnum bjargað
af trillu
Þann 18. apríl 1955, bjargaöi v.b.
Hilmir frá Keflavík, þremur mönn-
um, af sökkvandi trillu í Garðssjó.
Voru mennirnir á leið úr róðri til
Keflavíkur, er sjór gekk yfir trilluna
og braut hana. Gerðist þetta um kl.
3 e.h., um klukkustundar siglingu
út af Garðskaga. Vindátt var suð-
læg, suðaustan eða suðvestan, og
rigning töluverð. Eftir áfallið gátu
mennirnir haldið vélinni gangandi
með hvíldarlausum austri. Eftir
fjögurra tlma erfiði sáu þeir v.b.
Hilmi og sigldu i veg fyrir hann.
Mennirnir fóru síðan um borð í
hann, en trillan sökk litlu siðar.
Á trillunni voru: Benedikt Guð-
mundsson og Pétur Guðmunds-
son, báðir frá Keflavík, og Hörður
Jóhannsson frá Borgarnesi. Hilmir
fór með mennina til Reykjavíkur en
þeim varð ekki meint af volkinu.
(Mbl. 19.4. 1955: ,,3 mönnum
bjargað“.
Veðráttan. Aprfl 1955. Bls. 13).
Fjögurra ára telpu
bjargað frá drukknun
Þann 18. eða 19. apríl 1955, féll
fjögurra ára gömul telpa, Guðlaug
Sigríður Kristjánsdóttir, fram af
sjávarbakkanum við Duushúsin í
Keflavík. Bakkinn þarna var nokkuð
hár, hlaðinn úr höggnu grjóti. Guð-
laug var að leika sér við jafnaldra
sína er hún féll í sjóinn. Töluvert frá-
kast var við bakkann, þar sem hún
féll fram af, og bar hana brátt frá
landi. Leikfélagi Guðlaugar hljóp
þegar heim eftir hjálp. En faðir hans
var ósyndur og fékk hann Jón Sig-
tryggsson, tvítugan Dalviking, til
aðstoðar. Jón stakk sér þegar til
sunds, og náði Guðlaugu, sem þá
var um 50 metra frá landi. Hún var
meðvitundarlaus, enda voru þá
liðnar um 15 minútur frá falli hennar
i sjóinn. Er í land kom, hóf Jón lif-
gunartilraumr á Guðlaugu, og u.þ.b.,
sem læknir kom, var hún vöknuð til
lífs.
Guðlaug bjó hjáforeldrum sínum,
Ástu Bjarnadóttur og Kristjáni A.
Helgasyni, en þau bjuggu þá í
gamla Duushúsinu.
(Mbl. 20.4. 1955: „Dalvíkingur
bjargar telpu frá drukknun“)
Eldur í v.b. Jóni
Guðmundssyni
Aðfaranótt 30. apríl 1955, er v.b.
Jón Guðmundsson var við línulögn,
kom upp eldur i eldunarplássi í lúk-
ar. Varð eldurinn það mikill, að mat-
sveinninn, sem var við vinnu i lúk-
TÖKUM EKKI ÁHÆTTU!
ÁVÖXTUM SPARIFÉ OKKAR
í ÖRUGGUM HÖNDUM HEIMAMANNA.
FAXI 19