Faxi - 01.12.2006, Blaðsíða 23

Ég man sem barn hve sætt mig jólin seiddu
og sælar kenndir fram í hugann leiddu.
Ég undi mér hjá litlum kertaljósum
og lagði þau að gluggans hélurósum.
Og ennþá smáu kertaljósin lýsa
og leiðina til helgidómsins vísa.
En ef við þræðum gamla þrönga götu,
við getum fundið lítið barn í jötu.
Hver sem verður vegarstjarna okkar,
vitundin um jólabarnið lokkar.
Þá er eins og margur maður finni,
hve mikið barn hann er í vitund sinni.
Ef birtan nær til hugans lægstu hreysa,
mun hjartans köldu fjötra taka að leysa.
Forsæiunnar börn sem fundu ei veginn,
finna líka ylinn sólarmegin.
Ég bið þess enn að kertaljós mér lýsi
og leiðina til helgidómsins vísi.
En ef ég lendi á allsnægtanna götu,
má ekki gleymast lítið bam í jötu.
Ég hlakka enn til helgra jólatíða,
því hér má ennþá frostrósirnar þíða.
En kannske verður lítið Ijós í glugga
leiðarstjama þess er ég vil hugga.
Þá bið ég þess að litla kertið lýsi
og leiðina til birtu og yls það vísi.
Hélukalda kristalsrósin fríða
kælir aldrei jólaljósið blíða.
Ljódið er úr nýútkominni Ijóðabók Sigfúsar
Kristjánssonar "Föndrað í línum. ”
VHttULÝÐS-OC
SJÓMANNAFÉLAG
KSFUIVÍKUR
Skrifstofa félagsins er að Hafnargötu 80.
Opið mánudaga til fimmtudaga kl. 9-16, föstudaga kl. 9-15.
Eindagi orkureikninga
er 15. hvers mánaðar.
Látið orkureikninginn
hafa forgang
W\
WTMCm
nnvmisM
FAXI 23