Morgunn - 01.12.1964, Qupperneq 54

132
MORGUNN
Beizlaðu tungu þína og haltu vörð um varir þínar, að
orð munns þíns ekki eyðileggi þinn eiginn frið.
Sá, sem hæðir farlama mann, gæti þessi, að hann sé
ekki sjáifur haltur. Og sá, sem finnur gleðina í því að
tala um hrösun annarra, mun stingast í hjartað, er hann
heyrir rætt um eigin ávirðingar.
Orðmælgin leiðir til iðrunar, en þögnin felur í sér
öryggi.
Málgefinn maður verður öðrum til leiðinda og eyrun
þreytast á masi hans. Óstöðvandi fiaumur orða hans drekk-
ir heilbrigðum samræðum.
Sá, sem gortar af sjálfum sér, leiðir yfir sig fyrirlitn-
ingu annarra, og aðhlæginn maður er hættulegur.
Grátt gaman eitrar vináttuna, og sá, sem ekki hefur
taumhald á tungu sinni, lendir í vandræðum.
Sníð þú þér jafnan stakk eftir vexti, en eyddu þó ekki
meiru en efni þín leyfa, svo að það, sem þú aflar á ung-
um aldri, megi verða þér stoð í ellinni.
Legg alúð þína við eigin störf, en iáttu stjórnendur rík-
isins um þess málefni.
Eyð þú ekki í óhófi fé þínu í skemmtanir, svo að erfið-
leikarnir, sem það bakar þér að kaupa þær, yfirgnæfi ekki
þá ánægju, sem þú hefur af að njóta þeirra.
Lát hvorki auðlegð þína loka augum aðgæzlunnar né
gnægðir þínar skera hendurnar af hófsemi þinni. Sá, sem
lifir í óhófi, mun síðar hnugginn reyna skort sinna brýn-
ustu nauðsynja.
Nem þú vizku af reynslu annarra manna, og með því
að setja þig í þeirra spor, skalt þú leiðrétta þína eigin
galla.
Fulltreystu engum fyrr en þú hefur reynt hann, en
vantreystu heldur engum að ósekju.
En þegar þú hefur fullreynt mann að heiðarleika, skalt
þú varðveita hann i hjarta þínu sem fjársjóð. Og hann
skal vera þér gimsteinn, sem ekki verður til fjár metinn.
Hafna þú vinskap þeirra, sem allt láta falt fyrir fé.
J