Morgunn - 01.12.1964, Qupperneq 61

MORGUNN
139
honum þóknast að opinbera okkur þessa leyndardóma."
Þessi fróma afstaða fáfræðinnar, sem er í fullkominni
mótsögn við vísindaanda nútímans, fellur mönnum yfir-
leitt ekki í geð. Mannshugurinn hefur þegar reynzt fær
um að upplýsa marga ,,leyndardóma“ þessarar veraldar,
svo undrun og aðdáun hefur vakið.
Líkamsdauðinn er staðreynd, sem enginn fær umflúið,
og því er eðlilegt, að menn vilji vita allt sem unnt er um
Það, hvað þá taki við. Ef einhver spyr, hvernig við eig-
Um að fara að því, þá er því til að svara, að við eigum
að beina huganum að rannsókn þessara hluta alveg eins
og að hverju öðru viðfangsefni. Að þessum rannsóknum
hefur Brezka Sálarrannsóknafélagið unnið í full áttatíu ár.
Og það er mjög sennilegt, að maðurinn muni reynast fær
um að afla sér þeirrar þekkingar. sem hann þráir, einnig
á þessu sviði.
Fjarhrif eða bein samskipti sálanna án aðstoðar skyn-
færanna hafa þegar verið að fullu sönnuð. Og þótt sálin
yfirgefi líkamann í dauðanum, er þessi möguleiki enn
fyrir hendi og gerir okkur mögulegt að öðlast þekkingu
á því lífi, sem við tekur eftir dauðann. Vandinn er sá að
greina slíka þekking frá ímyndunum undirvitundarinnar
og frá því, sem saman við hana kann að blandast úr huga
bess, sem veitir henni viðtöku. En þetta á að takast, ef
varúðar og hugkvæmni er gætt.
Hvar eru hinir framliðmi?
betta er spurning, sem allir hljóta að velta fyrir sér,
sem hugsa um þessi mál. En fyrst skulum við athuga
lauslega aðra spurningu. Hvar er sú veröld, sem opinber-
ast manni í draumi? Okkur kann að dreyma ákveðið um-
hverfi. Við sjáum tré til vinstri handar og læk til hægri
°g hlið á bak við. Auðsætt er, að við höfum sjálf skapað
Þetta umhverfi, sem við þykjumst verða vör við. Og i
úraumnum erum við ekki í neinum vafa um, að það sé
vaunverulegt. Gæti það verið rétt, að hugurinn skapi í