Morgunn


Morgunn - 01.06.1968, Side 22

Morgunn - 01.06.1968, Side 22
16 MORGUNN Staðreynd er það, að unnt er að taka af mönnum hendur og fætur og jafnvel að skipta um hjarta í þeim, án þess að ,,ég“ þeirra breytist eða skaddist við það nokkurn skapaðan hlut. Aftur á móti er það svo, að ef heilinn skaddast, þá hef- ur það í för með sér truflanir vissra þátta sálarlífsins. Svip- aðar truflanir er unnt að framleiða með lyfjum um lengri eða skemmri tíma. Þetta bendir á annað af tvennu: að ,,ég“ mannsins sé alveg sérstaklega tengt heilanum umfram aðra líkamshluta, eða þá hitt, sem margir halda fram, að þetta sem við nefnum „ég“ sé ekkert annað en efnislegt fyrirbæri, sé eingöngu fólgið í starfsemi heilafrumanna, og hverfi því með öllu og verði að engu um leið og líkaminn deyr og heila- frumur hans leysast upp. Þeir viðurkenna að visu, að þessi starfsemi sé mjög flókin og engan veginn unnt að skýra hana til neinnar hlítar, að minnsta kosti ekki nú, hvað sem seinna kann að verða. Þessir vísu menn segja ennfremur, að minningar okkar séu ekki annað en einhver merki eða rispur, sem hið skynj- aða setji á vissar frumur heilans, en standi þar síðan eins og stafir á bók. En fínt má nú þetta letur vera og þétt, því margt geymist í minni þess, sem lengi hefur lifað. En, nú er það svo, að heilafrumurnar endurnýjast á nokkrum ár- um ekki síður en aðrar frumur líkamans. Við fáum nýjan heila án þess að verða að nýjum mönnum og án þess að glata gömlum minningum. Ef minningarnar eru ekki annað en gamlar rispur á gömium heilafrumum, hvers vegna hverfa þær þá ekki með þeim, heldur koma fram nákvæm- lega eins á þeim nýju frumum, sem vaxa í þeirra stað? Og hvað mundi stjórna þeirri nákvæmu endurprentun á frum- urnar? Sjálfsagt er að viðurkenna það, að mannsheilinn er harla flókin vél og merkilegt tæki. Hann virðist gegna svipuðu hlutverki fyrir líkamann og miðstöð símans gegnir fyrir Reykjavík og nágrenni. Margt bendir til þess, að sú stöð heilans sé sjálfvirk að verulegu leyti, og þaðan liggja þræðir tauganna urn gervallan líkamann. En hversu sjálfvirk og
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.