Morgunn


Morgunn - 01.06.1968, Side 31

Morgunn - 01.06.1968, Side 31
MORGUNN 25 húsinu og sendi þangað frænda þeirra, sem er læknir, til að vitja um hann. Er skemmst frá því að segja, að hann komst að því, að Ford var vegna þessara stöðugu morfíngjafa, sem vitanlega hefði átt að minnka smátt og smátt, orðinn ofur- seldur morfínnautninni. Sagði hann Ford umbúðalaust, að ekki væri nema um tvennt að velja, annað hvort að draga úr skammtinum smátt og smátt, eða snögghætta morfín- neyzlunni. Hvor kosturinn sem valinn yrði, myndi valda miklum þjáningum, en þær myndu taka skemmri tíma, ef síðari kosturinn væri tekinn, en verða jafnframt óbærilegri meðan á því stæði. Um þetta segir Ford sjálfur: „Og ég tók mína ákvörðun. En um nóttina leið ég slíkar kvalir bæði á sál og líkama, að ég hefði þúsund sinnum heldur kosið að deyja, og það þó eftir fylgdu eilífar píslir í víti. Þegar ég minnist þjáninga þessara daga, rennur mér ennþá kalt vatn milli skinns og hörunds. Það er sagt, að menn gleymi fljót- lega líkamlegum þjáningum, en angistin og hin andlega þjáning gleymist aldrei. Hver taug í líkama mínum bók- stafiega æpti og engdist í krampateygjum. Eg gat hvorki neytt svefns né matar. Ég hágrét á daginn, en bölvaði á nóttunni. Hvers vegna hafði ég ekki fengið að deyja með systur minni og vinkonu hennar? Hvers vegna hafði Guð yfirgefið mig? Nú skildi ég örvæntingu Jobs, er hann for- mælti Guði og fæðingardegi sínum. En ég fékk ekki að deyja. Og ég reyndi að halda dauðahaldi í trúna á réttlæti Guðs þrátt fyrir allt. Síðasta höggið, sem ég var lostinn var það, að ég missti sjónina. 1 um það bil þrjár vikur var ég gjörsamlega blind- ur. Og þegar sjónin var farin, hnignaði brátt allri von. Hafði ég þá reynt allar þessar óbærilegu þjáningar til þess eins að verða í eilífu myrkri það sem ég átti eftir ólifað?“ Nei, Arthur Ford átti eftir að fá aftur sjónina og sigrast með óbugandi karlmennsku á ofnautnarástríðu morfínsins. En það varð dýru verði keypt, því taugar hans voru algjör- lega bilaðar eftir hina ofurmannlegu áreynslu, og leiddu þær afleiðingar hann aftur í víti nýrra þjáninga og ann-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.