Morgunn


Morgunn - 01.06.1968, Page 31

Morgunn - 01.06.1968, Page 31
MORGUNN 25 húsinu og sendi þangað frænda þeirra, sem er læknir, til að vitja um hann. Er skemmst frá því að segja, að hann komst að því, að Ford var vegna þessara stöðugu morfíngjafa, sem vitanlega hefði átt að minnka smátt og smátt, orðinn ofur- seldur morfínnautninni. Sagði hann Ford umbúðalaust, að ekki væri nema um tvennt að velja, annað hvort að draga úr skammtinum smátt og smátt, eða snögghætta morfín- neyzlunni. Hvor kosturinn sem valinn yrði, myndi valda miklum þjáningum, en þær myndu taka skemmri tíma, ef síðari kosturinn væri tekinn, en verða jafnframt óbærilegri meðan á því stæði. Um þetta segir Ford sjálfur: „Og ég tók mína ákvörðun. En um nóttina leið ég slíkar kvalir bæði á sál og líkama, að ég hefði þúsund sinnum heldur kosið að deyja, og það þó eftir fylgdu eilífar píslir í víti. Þegar ég minnist þjáninga þessara daga, rennur mér ennþá kalt vatn milli skinns og hörunds. Það er sagt, að menn gleymi fljót- lega líkamlegum þjáningum, en angistin og hin andlega þjáning gleymist aldrei. Hver taug í líkama mínum bók- stafiega æpti og engdist í krampateygjum. Eg gat hvorki neytt svefns né matar. Ég hágrét á daginn, en bölvaði á nóttunni. Hvers vegna hafði ég ekki fengið að deyja með systur minni og vinkonu hennar? Hvers vegna hafði Guð yfirgefið mig? Nú skildi ég örvæntingu Jobs, er hann for- mælti Guði og fæðingardegi sínum. En ég fékk ekki að deyja. Og ég reyndi að halda dauðahaldi í trúna á réttlæti Guðs þrátt fyrir allt. Síðasta höggið, sem ég var lostinn var það, að ég missti sjónina. 1 um það bil þrjár vikur var ég gjörsamlega blind- ur. Og þegar sjónin var farin, hnignaði brátt allri von. Hafði ég þá reynt allar þessar óbærilegu þjáningar til þess eins að verða í eilífu myrkri það sem ég átti eftir ólifað?“ Nei, Arthur Ford átti eftir að fá aftur sjónina og sigrast með óbugandi karlmennsku á ofnautnarástríðu morfínsins. En það varð dýru verði keypt, því taugar hans voru algjör- lega bilaðar eftir hina ofurmannlegu áreynslu, og leiddu þær afleiðingar hann aftur í víti nýrra þjáninga og ann-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Morgunn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.