Morgunn


Morgunn - 01.06.1968, Blaðsíða 36

Morgunn - 01.06.1968, Blaðsíða 36
30 MORGUNN hvítu á bæklingnum. Þangað mátti hringja ef manni lá á. Ég greip simatólið. Tuttugu mínútum seinna komu tveir menn inn til mín. Þeir voru bæði alúðlegir og vingjamlegir, og ekki unnt að lesa nokkum álösunarvott úr augum þeirra. Annar þeirra sagði, að ég sýndist anzi þunnur, og gaf mér svolítið viskí í glas. Hann brosti góðlátlega og sagðist mætavel kannast við þessa líðan af eigin reynd; og saga hans, sem hann sagði mér umbúðalaust og án allra málalenginga, var ennþá hryggilegri og dapurlegri en mín. Báðir virtust þeir telja það með öllu sjálfsagðan hlut, að ég mundi fljótlega rísa upp aftur fyrir kraft þess volduga máttar, sem þeim hefði sjálfum verið gefinn. Ég varð rólegri eftir því sem þeir töl- uðu lengur við mig. Ég gat að minnsta kosti hlustað á tal þeirra, enda þótt ég yrði meira og minna gagntekinn af kvíða fyrir því, að þeir fæm aftur frá mér og skildu mig eftir einan. En þeir skildu mig ekki einsamlan eftir. Þeir hringdu á tvo menn aðra, sem komu um hæl og áður en hinir fóru. Þeir voru einnig alúðin og einlægnin sjálf, og það stóð ekki á þeim að segja mér, hvað orðið hefði þeim til bjargar. Ég sagði fátt, en hlustaði með athygli. Þannig hélt þessu áfram í þrjá sólarhringa. Þeir viku ekki frá mér. Og að lokum hætti ég að velta fyrir mér þeirri gátu, hvaða hag þeir sæju sér í þvi að reyna að hjálpa mér, en viðurkenndi það blátt áfram, að svona óeigingjarnir menn væru til í raun og veru. Hver þeirra um sig hafði sína sögu að segja, og sumar þeirra voru ennþá dapurlegri en það, sem ég hafði sjálfur reynt. En ég fann, að margt var sameiginlegt reynslu þeirra og minni. Á þriðja degi blasti það skyndilega við mér, að post- ulinn vissi vel, hvað hann var að fara, er hann sagði, að trúin sé fullvissa um það, sem menn vona. Trúin varð að vera næsta skrefið, trúin á hinn mikla mátt, sem þessir vinir mínir töluðu um. Ég var viss um, að þeir áttu þar við Guð, þótt þeir nefndu ekki nafn hans beinlínis. Ég hafði talið mér trú um, að ég þekkti Guð, og til hans hafði ég oft
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.