Morgunn - 01.12.1985, Blaðsíða 11
í jarðneskum bráðabyrgða-líJcömum. Stundum tekst, þeim
að sýna gerfi sitt á Ijósmyndum, þó að við sjáum þá ekki.
Stundum leggja þeir aTlt kapp á að sanna okkur, að þeir
séu sömu verurnar, sem þeir segjast vera. Stundum er
sérstök gangskör gerð að því að sanna okkur, að þeir
hafi miklu meiri þekláng á sumum sviðum en nokkur
jarðneskur maður liefir. Stundum lúta fyrirbrigðin mest
að þvi, að frœða okkur um þann heim, sem framliðnir menn
segjast vera komnir inn í. Hvar sem fyrirbrigðin gerast á
jarðarhnettinum, þá er aðalmarkmiðið undantekningar-
laust og ævinlega það sama: Að gera okkur það kunnugt,
að ósýnilegur heimur sé til, og að i þeim heimi lifir fram-
liðnir menn. Annaðhvort er að kannast við það, að þetta
hafi framliðnum mönnum tekist, —
Eða menn verða að hugsa sér, að einhver ískyggileg,
dularfuU vitsmunaöfl, sem við getum enga hugmynd gert,
okkur um, séu að leika sér með mannkynið og teygja það
út í fáránlega vitleysu. Þessi öfl yrðu að vera gœdd afskap-
legum vitsmunum og afskaplegri þekkingu. Þau yrðu að
þekkja œviatriði einstaklinganna, ekki aðeins lifandi
manna, ekki aðeins nýlega látinna manna, heldur og manna,
sem lifað hafa langt aftur i öldum. Þau yrðu að standa á
hámarki þeirrar visindalegu þekkingar, sem mennirnir hafa
nú. Þau yrðu að vita meira á sumum sviðum en nokkur
iarðneskur maður veit nú. Þau yrðu að þekkja náttúrulög,
sem við berum ekkert, skyn á. Og allt þetta vit og alla þessa
þekkingu notuðu þau þá til þess að blekkja mennina.
Þessi skýring verður enn flóknari og ólíklegri, þegar við
athugum hana betur. Þessi vitsmunaöfl yrðu að standa á
lágu siðferðisstigi, ef þau vœru að btekkja okkur. En hvað
eru þau að boða okkur? Þau eru ekki eingöngu að boða
okkur það, að við lifum eftir dauðann. Þau eru lika að
koma okkur í skilning um, að vélferð okkar eftir dauðann
sé lcomin undir þvi, hvernig við förum með þetta líf, —
hvað við höfum verið sannleikselsk, drenglynd, fórnfús,
kærleiksrik. Þau beina til okkar einhverri hinni skörpustu
MORGUNN
9