Morgunn - 01.12.1985, Blaðsíða 91
sitt, eins og fyrir sjónum þeirra hafi runnið myndir alls,
sem þeir gerðu í lífinu. Þá hafi það gerzt næst, að þeir
hafi farið frá líkamanum eins og í gegn um einhverskon-
ar jarðgöng og stefnt að ljósi, sem var í hinum enda
á göngunum. Þeir staðhæfa, að dauðanum sjálfum hafi
ekki verið samfara nokkur þjáning, né hafi þeir heldur
kennt nokkurs ótta, og þeir segja, að er þeir hafi verið
„kallaðir til líkamans aftur“ með sprautum eða örfandi
lyfjum, hafi þeim verið nauðugt að koma í líkamann
aftur. Þeir segja, að látnir vinir hafi komið til móts við
þá. Því næst hafi þeir fallið í svefn og telja sig hafa
sofið í um það bil 3—4 daga, á jarðneskan mælikvarða.
Allir segjast þeir hafa vaknað til meðvitundar, sem var
þrungin miklum friði og mikilli hamingjukennd, og að
vitund þeirra hafi þá spannað víðara svið en hún gerði
á jörðu og búið yfir mætti til fjarhrifa, dulskynjunar og
mætti til að skynja hið ókomna. Þeir segjast ekki hafa,
eins og sumir hyggja, verið staddir í neinskonar drauma-
veröld, heldur í fullkomlega raunverulegu umhverfi. Þetta
er það, sem Ritningin kallar ..Paradís", en ,,Paradís“ er
forn-persneskt orð, og þýðir ,,Lystigarður“. Um þetta bil,
tiltölulega skömmu eftir andlátið, segjast þeir aftur hafa
iifað upp liðna jarðlífsævi sína, en nú með það áhrifa-
meira hætti en fyrr, að nú hafi þessi dularfulla mynd-
sýning orkað sterklega á tilfinningalíf þeirra, þannig, að
góðu verkin hafi vakið þeim gleði, hin vondu verk aftur
á móti vakið þeim samvizkubit. Þetta samsvarar augljós-
lega „dóminum eftir dauðann“, sem helgirit margra trú-
arbragða tala um.
Menn, sem drepnir voru í blóma lífsins. segja svipaða
sögu, að því er kemur til andlátsins sjálfs. Sumir sáu
jarðlíf sitt líða eins og í myndum fyrir sjónum sér, öðr-
um þótti þeir fara í gegn um einskonar „jarðgöng" og
margir segja, að í andlátinu hafi þeir ekki kennt nokk-
urra þjáninga eða sársauka. En síðan segia þeir frá mjög
ólíkri reynslu og hinir, sem náttúrlegum dauða dóu. Þeir
MORGUNN
89