Morgunn - 01.12.1985, Blaðsíða 15
Nokkur ummœli
Haralds Nielssonar, prófessors
um sálarrannsóknamálið.
„Þegar ég lít yfir liðið líf mitt, finnst mér trú minni aö-
eins hafa veriö hœtta búin um eitt skeiö. Þaö voru síöari
árin, sem ég fékkst viö biblíuþýðinguna. Þá gerði ég þá
up'pgötvun, hve ófullkomin bók biblian er, og hve afarröng-
um hugmyndum um hana haföi verið komið inn hjá mér,
jafnvel í sjálfri guðfrceöideild Kaupmannahafnarháskóla.
Það er svo um oss flesta, aö komi skriö á sumt, þá finnst
oss allt œtla að hrynja. Ég tók aö efa jafnvel þœr frásögur
biblíunnar, sem ég veit nú, að eru sannar. En þá kom þetta
mál (sálarrannsóknamálið) eins og hlýr Ijósgeisli inn í líf
mitt. Eftir það skildist mér, að litið geröi til, þótt ritning-
unni sé ábótavant t mörgu, því að ég hafði uppgötvaö hinn
ósýnilega, andlega heim.
Mér finnst állar lindir míns eigin trúarlífs hafa síðan
fengiö ný uppgönguaugu. Og ég vona, að aðrir fyrirgefi
mér, þó aö ég eigi erfitt meö aö skilja, aö þaö sé öörum
hœttulegt, sem hefir reynzt mér hin mesta blessun. Og
annaö er mér ekki síöur ógleymanlegt, hvílíkan undramátt
það hefir átt til að sprengja af mér þröngsýnisfjötrana, sem
aðrir höfðu lagt á sál mína, meöan ég var ungur og óþrosk-
aöur, í þekkingarleysi sinu.“
★
„Það er hin nýja þekking (sálarrannsóknanna), sem
kemur oss að þessari dagbrún eilífðarinnar. Og þegar vér
erum þangaö komin, gerum vér þá uppgötvun, aö ekkert.
er glataö — engin von og engin gœfa, ekki heldur sjón
MORGUNN
13