Morgunn - 01.12.1985, Blaðsíða 89

hrísgrjón. Fjórði Marzbúinn er sendur til jarðarinnar og
lendir hjá Indíánum þeim, sem eftir eru enn í Norður-
Ameríku og eyða deginum öllum við dýraveiðar. Sá fimmti
leggur af stað og kemur til London í samfélag hvítra manna
þar. Allir þessir sendiboðar segja satt frá reynslu sinni
eftir ferðina til jarðarinnar, en þegar Marzbúar bera sam-
an frásögur sendimanna sinna, sjá þeir ekkert annað en
fráleita flækju af mótsögnum. Samt mundi öllum frá-
sögnunum bera saman í einu atriði: Mennirnir á jörðunni
hafa allir tvo fætur og tvo armleggi!
Mótsagnirnar í frásögnum þessara fimm sendimanna
væru augljósar, margar, en samt ekki raunverulegar. Það
sem samhljóða væri í frásögnum þeirra væri raunar fátt,
en ákaflega þýðingarmikið.
Síðari ástæða þess, að engin veruleg rannsókn hefir ver-
ið gerð á þessum ósannanlegu staðhæfingum, sem hafa
tjáð sig koma frá látnum mönnum, er sú, að menn hafa
ekkert. viljað leggja upp úr því, hve margt er alveg sam-
hlióða í þessum staðhæfingum, sem koma þó úr ýmsum
áttum. Menn hafa skýrt þessa samhljóðan miðlafrásagn-
anra á þá leið, að þær séu eðlilegar vegna þess, að undir-
vitund miðlanna hugsi blátt áfram eins, hugarheimur
þeirra sé blátt áfram hinn sami, og þessvegna hljóti
margt í ,,skeytunum“ að vera samhljóða.
Ég held, að menn geri of mikið úr þessu. Hvað sem
líður lærdómi manna eða lærdómsleysi, vita allir menn,
hvað gerist með þá sjálfa, þegar þeir detta, rísa á fætur,
þegar þeir sofna, þegar þeir vakna. Úr miklum fjölda
ósannanlegra .,miðlaorðsendirga“ vel ég þessvegan nokkr-
ar, sem tjá sig vera frásagnir iátinna manna af því,
sem fram við þá sjálfa hafi komið í andlátinu og skömmu
eftir andlátið.
Það væri eðlilegt að búast við því. að mikilla mótsagna
eætti í safni slíkra frásagna. 1 frásögn sendiboðanna frá
Marz, eins og ég geri ráð fyrir þeim hér á undan, gætti
eðlilegra mótsagna, vegna þeirra ólíku eðstæðna á jörð-
MORGUNN
87