Bankablaðið - 01.12.1953, Blaðsíða 23

starfrækja leshringa- og fræðslustarfsemi,
en framkvæmdir hafa strandað á fjárhags-
örðugleikum. í sambandi við CIA hafa sam-
bandsmeðlimir tekið þátt í leshringum og
munu þeir í framtíðinni nota sér Jtessa
fræðslustarfsemi í enn fyllra mæli en verið
hefur.
Að skýrslunni lokinni, tók F. Burjam við
fundarstjórn og gaf Einvarði Hallvarðssyni
orðið, og flutti hann skýrslu frá
Sambandi íslenzkra bankamanna.
Hvað þá skýrslu snertir, Jtykir mér ekki
ástæða til að rekja efni hennar, J:>ar sem
starfsemi sambandsins er flestum lesend-
um Bankablaðsins kunn.
Því næst gaf fundarstjóri Eystein Jarn-
feldt orðið og flutti hann skýrslu frá
Norske Bankfunksjonœrers Forbund.
Félagar sambandsins eru nú ca. 4325. Af
tillaginu, sem nemur 60 krónum, hjá þeim
300 félögum, sem liafa lægri laun en kr.
7000,00 og 96 kró'nur árlega hjá þeim,
sem hærri laun hafa, hefur viss hluti eftir
ráðstöfun landsfundarins, verið lagður í
stofnsjóð. í sambandinu eru 36 félög ým-
issa staða, en umboðsmenn sambandsstjórn-
ar fylgjast að jafnaði með starfi Jteirra.
Um ástandið í launamálum má geta þess,
að sambandið sagði upp samningum mið-
að við 31. október, til Jæss að gera tilraun-
ir til að koma fram lagfæringum. Það hef-
ur urn skeið verið mjög erfitt að konta fram
nokkru í þeim efnum, Jrar sent stjórnin hef-
ur að stríðinu loknu leitast við að halda
verð- og launajafnvægi nokkurnvegin stöð-
ugu. Samtímis er leitast við að jafna laun
manna með hámarks dýrtíðaruppbótum.
Afleiðingar af hækkun launa hafa þess
vegna orðið þær, að stöðugar skerðingar á
dýrtíðaruppbótum vegna verðhækkunar
hafa fylgt í kjölfar Jteirra. Þessi tilhögun
var Jtoluð vissan tíma, en er á leið skóp
hún óánægju, og þess vegna var jjað ánægju-
legt, að ríkið hætti við jöfnunargreiðsluna,
eftir síðustu launaendurskoðun, og fram
fylgdi breytilegum launagreiðslum á sínum
vegum.
I bréfi til bankana og sparisjóðana,
var gengið inná launagreiðslur samkvæmt
gildandi reglugerðum. Samningar um til-
lögur sambandsins urðu án árangurs og
í framhaldi Jtess hefur J}að komið til at-
hugunar, að vísa málinu til málamiðlunar
og launadóms. Þótti Jtó rétt, að leita sam-
komulags um Jtað við bankana. Meðan
samningatilraunir stóðu ylir, settu Jteir frant
sitt tilboð, sem álitið var rétt, með hliðsjón
af ríkjandi ástandi, að leggja fyrir meðlimi
sambandsins til ákvörðunar. Niðurstaðan
af Jdví varð sú, að samjtykkt var með 2/s
hlutum atkvæða að gera samninga á grund-
velli þeim, sem verið hefur, en jafnframt
opnuðust Jtó leiðir til ákveðinna leiðrétt-
inga og er nú unnið að þeim eftir megni.
Hvað eftirlaunin snertir, má geta jæss,
að bankarnir, að nokkrum undanteknum
greiða nær allt eftirlaunatillagið. Á hin-
um fyrstu og erfiðu árum eftirlaunaþega,
greiða bankarnir mismuninn á skattaupp-
hæðinni milli hárra tekna og eftirlauna. Við
dauðdaga fyrir eftirlaunaaldur, greiða hin-
ir sömu bankar allar eftirstöðvar skattaupp-
hæðar, Jtar til ekkjunni er gert að greiða
skatt af eftirlaunum sínum. Dýrtíðarupp-
bætur til eftirlaunajtega greiðast eftir sömu
reglum, sem gilda fyrir starfandi menn, og
greiðast af rekstri bankana.
Auk leshringastarfseminnar í ákveðnu
fræðsluefni, hefur sambandið haldið miss-
erisnámskeið á þessu ári, og boðið til Jtess
þátttakendum frá bræðrasamböndunum á
Norðurlöndum. Mun námskeiðum Jtessum
haldið áfram í framtíðinni.
Sambandið er aðili að Funksjonærens
BANKABLAÐIÐ 13