Bankablaðið - 01.12.1967, Síða 11

allir sammála um það, ef stundvísi banka-
manna væri alltaf jafn góð og nú, þá þyrftu
bankarnir í engu að kvíða með morgun-
mætingar. Morgunfluginu seinkaði nokkuð,
en með þeirri vél voru væntanlegir tveir
fyrirlesarar og var því ekki unnt að hefja
störf fyrr en þeir væru til staðar. Það er því
miður ekki rúm til að rekja erindi þau, sem
flutt voru. Heldur mun nokkuð drepið á
vinnu þá, sem umræðuhóparnir leystu af
hendi. Það var með nokkurri eftirvæntingu
hvernig til tækist með þá, þar eð að engin
reynsla var með þá tilhögun í starfi okkar
hér. Nokkrir okkar höfðu tekið þátt í hlið-
stæðu starfi hjá félögum okkar á Norður-
löndum, þar sem slíkar ráðstefnur sem þessi
eru fastur liður í starfi samtakanna. Til þess
að létta undir þá vinnu, sem framundan var
eftirfarandi:
Samband íslenzkra bankamanna:
1. Hvaða bankamenn eða samtök þeirra
skulu eiga aðild að sambandinu?
2. A hvern hátt teljið þið að sambandið nái
bezt tilgangi sínum?
3. Teljið þið tímabært að sambandið ráði til
sín fastan starfsmann og á hvern hátt er
hægt að tryggja fjárhagslegan grundvöll
fyrir slíka starfsemi.
Eftirlaunasjóðir:
1. Teljið þér æskilegt að stofna sameigin-
legan lífeyrissjóð bankamanna?
2. Teljið þér ekki eðlilegast að allir banka-
menn njóti sömu eftirlaunakjara?
3. Teljið þér að vísitölubinda beri lán
lífeyrissjóðanna?
4. A hvern hátt teljið þér að ávaxta skuli fé
eftirlaunasjóði til sjóðsfélaga?
5. I dag greiða starfsmenn 4% af heildar-
launum til lífeyrissjóða en bankarnir 6—
8%. Eru bankamenn tilbúnir til að greiða
hærra gjald til sjóðanna gegn samsvar-
andi hækkun á framlagi bankanna?
6. Teljið þér að bankarnir eigi að yfirtaka
eftirlaunasjóðina?
Það kom í ljós strax og umræðuhóparnir
tóku til starfa, að hver einn tók þátt í um
ræðunum og voru allsendis ófeimnir við að
láta í ljósi skoðanir sínar. Yfirleitt urðu
menn sammála um niðurstöður, þótt skiptar
væru meiningar um einstök atriði. Laugar-
dagurinn nægði ekki til þess að gera málun-
um full skil þótt setið væri framundir kvöld-
mat. Sunnudagsmorguninn var og notaður
til að móta álit, sem síðar voru lögð fram til
umræðu. Eg held að hver einasti þátttakandi
hafi, að loknu dagsverki, verið mjög ánægð-
ur með að fá tækifæri til að taka þátt í um-
ræðum og skiptast á skoðunum, sem þeir má-
ske annars hefðu aldrei fengið tækifæri til.
Eins og áður er sagt var þátttakendum
skipt niður í þrjá umræðuhópa. Stjórnendur
hópanna voru: Hannes Pálsson, Sigurður Orn
Einarsson og Bjarni G. Magnússon. Ritarar
voru þeir: Adolf Björnsson, Jón Bergmann
og Olafur Ottósson. Alls voru þátttakendur
36 frá Starfsmannafélögum Búnaðarbankans,
Seðlabankans, Iðnaðarbankans, Samvinnu-
bankans, Utvegsbankans og Landsbankans.
Að lokum eru birtar hér niðurstöður eins
umræðuhópsins, en eins og fyrr segir var ekki
mikill meiningarmunur með niðurstöður
hópanna:
1. Allir þeir sem teljast bankamenn samkv.
2. gr. laga SIB skulu eiga aðild að sam-
bandinu, annað hvort sem félagar í við-
komandi banka eða einstaklingar þar sem
ekki er starfsmannafélag. Sérstaklega tel-
ur hópur 3 að vinna beri að inngöngu
allra starfsmanna sparisjóða ,annað hvort
sem heildar eða einstaklinga. Ennfremur
telur hópur 3 að fróðlegt væri að athuga
stofnun svæðisfélaga eins og í Noregi.
Væru þeir þá aðilar að sambandinu í stað
BANKABLAÐIÐ 9