Bankablaðið - 01.12.1967, Blaðsíða 54

allmargt húsa, dreift um skógarrjóður ýmis,
og er þetta sumar- og vetrardvalarstaður fyr-
ir Moskvubúa í leyfi. Líklega mun gesta-
fjöldi vera um hálft annað hundrað hverju
sinni. Tvö síðastliðin sumur hefur verið rek-
inn þarna sumarskóli fyrir útlendinga, sem
eru að læra rússnesku, og því var ferð okk-
ar gerð á þennan stað. Af útlendingunum
voru Frakkar fjölmennastir þarna og Banda-
ríkjamenn næstir, en annars voru menn af
um það bil tíu þjóðernum. Góð vinátta tókst
fljótt með mönnum, bæði útlendingum og
Hér léku sér forðum börn i Abramtsevo.
Sovétmönnum, sem þarna voru til hvíldar, og
fóru sögur af að svo vel hafi farið á með ein-
staka persónum, að augu og jafnvel kinnar
og allt niður á háls hafi vöknað á skilnaðar-
stundinni.
Auk kennslu var þarna margt til skemmt-
unar, ágætir listamenn frá Moskvu léku leik-
þætti, sýndu ótrúlegustu leikfimi, sungu og
knúðu hljóðfæri, stigu þjóðdansa og færðu
upp hin og þessi sjónarspil. Dansað var undir
beru lofti á hverju kvöldi, og heimafólk
sýndi vinum sínum erlendum skóginn í kring,
jafnt í dimmu sem björtu. Farnar voru
gönguferðir um nágrenni þorpsins, meðal
annars til ungherjabúða, þar sem börn frá
8—15 ára voru í sumardvöl og lifðu skáta-
lífi.
Þá var farin um 10 km ökuferð til merkr-
ar borgar, sem Zagorsk nefnist og er kær
í minningu Sovétmanna. Þar hefur verið
klausmr frá því á 14. öld og er enn. Þar eru
kirkjur fagrar, prestaskóli, munkar og prest-
ar um 80 að tölu, þar er jarðsettur líkami
Borisar Godúnoffs og þar hvíla í silfurkistu
skrautlegri innan kirkjuveggja bein heilags
Sergíusar Radonéskí, sem var einn ágætastur
dýrlinga með Rússum og er stanzlaus helgi-
athöfn með söngvum og bænum við helgan
dóm hans allan liðlangan daginn. Umhverfis
klausturbyggingarnar er rammefldur virkis-
garður, og innan þeirra veggja vörðust Rúss-
ar margsinnis, allt að 30.000 saman, innrás-
um Tartara og Pólverja og urðu aldrei
unnir. Borg þessi er Sovétmönnum því sögu-
legur helgistaður, ekki síður en kirkjulegur.
Þegar ég kom til Zagorsk, stóð yfir árleg
hátíð heilags Sergíusar, og var þetta þriðji
dagur þeirrar hátíðar. Var ég viðstaddur
messu í um það bil eina klukkustund, en
hámessa í rétttrúnaðarkirkjunni tekur oft
hálfa þriðju klukkustund, og engin sæti eru
í kirkjunni. Messan var hin dýrlegasta og
söngur hrífandi, dapurlegur og hátíðlegur í
senn. Ég gizkaði á, að 500—600 manns
hefðu hlýtt messu í þetta sinn, og voru sumir
langt að komnir. Einn gestanna, sem við átt-
um tal við, sagðist hafa komið 500 km leið
til að sækja hátíð þessa. Mikill meirihluti
kirkjugesta var gamlar konur, en þó var slæð-
ingur yngra fólks með. Ollum Sovétborgur-
um er frjálst að iðka þau trúarbrögð, sem
þeir vilja, en kirkjurækið fólk fær ekki að
ganga í kommúnistaflokkinn.
Sú saga er sögð, að eitt sinn hafi patríarki
Sovétríkjanna átt tal við ráðherra nokkurn
52 BANKABLAÐIÐ