Bankablaðið - 01.12.1971, Blaðsíða 6

séu ráðnir til starfa og um kjör þeirra fari
eftir kjarasamningum stéttarfélaga, þá geti
ákvæðin um verkfallsbann átt við um þá.
Ef litið er yfir allt það, sem að framan
hefur verið greint, er niðurstaða sú, að banka-
menn hafi venjulegan samningsrétt um
laun sín og önnur starfskjör. Starfsmenn rík-
isbankanna hafi hins vegar ekki verkfalls-
rétt.
Sú spurning hlýtur að rísa, þegar þessi
mál eru rædd, hvað sé framundan í þessum
málum.
A síðasta Alþingi var lagt fram frum-
varp til laga um réttindi og skyldur starfs-
manna ríkisins. Frumvarp þetta var samið
af fimm manna nefnd, sem skipuð var af
fjármálaráðherra, tveir nefndarmanna þó
eftir tilnefningu BSRB. Ekki varð nefnd þessi
að öllu leyti sammála. Bankamönnum var
ekki boðið að nefna mann eða menn í nefnd
þessa, var þó um mál þeirra fjallað. I 1. gr.
frumvarps þessa segir, að það eigi við alla
þá, sem skipaðir séu, settir eða ráðnir til
starfs í þágu ríkisins með föstum launum.
Þá er þar skýrgreint, að með orðalaginu „í
þágu ríkisins" sé átt við allar stofnanir og
fyrirtæki, sem lúta stjórn, er forsetinn eða
ráðherra skipi, eða kjörin sé að einhverju
leyti af Alþingi, eða starfi með öðrum hætti
á ábyrgð íslenzka ríkisins, án tillits til fjár-
hagslegs sjálfstæðis þeirra, þar með taldir
ríkisbankar, svo og þau fyrirtæki með ótak-
markaðri ábyrgð, sem eru eign ríkisins að
hálfu eða meiru.
Hér er beint tekið fram, að starfsmenn
ríkisbankanna falli undir ákvæði laganna.
Líklega fellur Iðnaðarbankinn ekki hér und-
ir, sbr. það sem áður sagði um hann. I frum-
varpi þessu er gert ráð fyrir, að starfskjörum
sé á margan veg öðruvísi háttað, en banka-
menn hafa samið um við bankaráðin. I IV.
kafla frumvarpsins er fjallað um launagreiðsl-
ur. Þar segir, að laun skuli eigi vera lægri
en ákveðið er í samningum samkvæmt lög-
um nr. 55/1962, um kjarasamninga opin-
berra starfsmanna. Verður þetta að skiljast
svo, að launin geti verið hærri.
Frumvarp þetta dagaði uppi á síðasta Al-
þingi. Það hefur ekki verið lagt fram afmr,
en umræður munu vera um að leggja líkt
frumvarp fram nú. Bankamenn verða að
fylgjast rækilega með þessum málum og
verða að koma skoðunum sínum á framfæri
við ríkisvaldið.
Skoðanir bankamanna hljóta í verulegum
atriðum að vera aðrar en skoðanir B.S.R.B.,
þar sem bankamenn hafa í raun, á undan-
förnum árum, samið um mörg mjög veiga-
mikil kjaraatriði, sem aftur á móti eru lög-
bundin hvað varðar starfsmenn ríkisins og
ástæða er til að ætla, að þeir muni kjósa, að
nokkur slík atriði verði áfram bundin með
lögum. Frá sjónarhóli bankamanna verður
hins vegar að telja vafasamt að afsala nokkru
af þeim samningsrétti, sem fengizt hefur í
raun, hvað sem öllum orðhengilshætti líður.
Ekki er rúm til að fara frekar út í þessa sálma
að sinni, enda málið stærra en svo að það
verði krufið til mergjar í eitt skipti fyrir öll,
en við vonum að hér með hafi verið ýtt úr
vör og skal því að lokum bera fram þakkir
til þeirra, sem aðstoð hafa veitt við saman-
tekt þessarar greinar. S M C
4 BANKABLAÐIÐ