Bankablaðið - 01.12.1971, Blaðsíða 41
hópnum var rætt um viðfangsefnið frá fé-
lagslegum sjónarmiðum og í síðari hópnum
var rætt um það í sambandi við samninga-
umleitanir. Af hálfu S.I.B. tóku þátt í þess-
um umræðum þeir Guðjón Halldórsson í
fyrri hópnum og Hannes Pálsson í þeim
síðari.
Framkvæmdastjóri N.B.U. var endurkjör-
inn P. G. Bergström.
Samþykktir ráðstefnunnar fara svo hér á
eftir:
Alit ráðstefnu NBU, er haldin var í Gauta-
horg 4■—ó. september 1971.
NBU lítur svo á, að vinnuafl og fjármagn
séu jafnverðmæt framleiðsluöfl og g'erir því
þá kröfu, að það fólk, er vinnur í bönkum
og sparisjóðum, fái meðákvörðunarrétt, jafnt
á hærri sem lægri sviðum innan stofnananna.
A sumum Norðurlandanna eru sem stend-
ur uppi áætlanir um, að lögfesta slíkan með-
ákvörðunarrétt.
NBU gerir ráð fyrir að slík lagasetning,
ef af henni verður, hljóti að veita öllum
starfsstéttum sömu réttindi, og gefi þá auk
þess samtökum vinnumarkaðarins ráðrúm
til að koma ákvæðum um atvinnulýðræði inn
í heildarsamninga sína.
Álit ráðstefnu NBU, er haldin var í Gauta-
horg 4-—5. september 1971.
Með stöðugri árvekni hafa samböndin inn-
an NBU nú náð fram laugardagslokun bank-
anna. Með viljayfirlýsingu sinni um stuðn-
ing, er ráðstefnan í Helsingfors 1968 gerði
um það efni, hefur á tímabilinu borið þann
árangur, að jafnvel Island veitir nú frí á
laugardögum allt árið, eða frá og með árinu
1970. Þar með er bankastarfsemin á Norð-
urlöndum orðin í fullu samræmi við hinn
vestræna heim í þeim efnum.
Síðan hefur greinilega komið í ljós, að
laugardagslokun hefur engin teljandi óhag-
ræði haft fyrir viðskiptavini bankanna.
Ráðstefna NBU vill því lýsa yfir, að sam-
böndunum innan NBU beri að vera vel á
verði um þann árangur, sem þannig hefur
náðst.
Alit ráðstefnu NBU, er haldin var í Gauta-
borg 4.—5. september 1971.
NBU hefur við vaxandi áhyggjur orðið
þess vart, að bankarán hafa færzt mjög í auk-
ana í seinni tíð. Aðgerðir til þess að hindra
þessa þróun eru mjög mikilvægar bæði fyrir
starfsfólk bankanna og viðskiptavini. NBU
ráðstefnan hefur fullvissað sig um, að bank-
arnir hafa gert mikilvægar ráðstafanir í þessu
efni með tæknilegum varnarútbúnaði, þó
verður að viðurkenna, að slíkar varúðarráð-
stafanir þarf enn að auka.
Um hvers kyns ráðstafanir til þess að
fyrirbyggja bankarán þarf að vera samvinna
milli bankanna og starfsfólksins. Og sú sam-
vinna, sem í þessum efnum hefur skapazt,
ætti að ná til allra Norðurlandanna.
BANKABLAÐIÐ 39