Bankablaðið - 01.12.1971, Blaðsíða 7

Veturinn 1970—71 var efnt til ritgerða-
samkeppni meðal norrænna bankamanna í
tilefni af 50 ára afmæli Norræna banka-
mannasambandsins, sem haldið var hátíð-
legt með fjölmennu bankamannaþingi í
Gautaborg 4.—6. september s.l. Ritgerðin
átti að vera svar höfundar við þeim forvitni-
legu spurningum, hvers vegna hann hefði
hafið störf í banka, hvernig störf hans þar
hefðu komið heim við vonir hans og þrár,
og til hvers hann ætlaðist af samtökum
bankamanna í framtíðinni. Þrenn verðlaun
voru veitt í hverju landi, og voru 1. verðlaun
ókeypis för á afmælisþingið í Gautaborg.
Þátttaka íslenzkra bankamanna reyndist
nægileg til þess að hægt væri að veita öll
þrenn verðlaunin, og hlaut höfundur þessa
ferðapistils 1. verðlaun.
Heiðursgestur þingsins frá Islandi var Ein-
varður Hallvarðsson,Landsbankanum; Hann-
es Pálsson, Búnaðarbankanum, mætti þar
sem stjórnarmeðlimur sambandsins, fulltrú-
ar Sambands íslenzkra bankamanna voru
Guðjón Halldórsson, Utvegsbankanum, Þor-
kell Magnússon, Landsbankanum, Olafur
Ottósson, Samvinnubankanum, og Stefán
Gunnarsson, Seðlabankanum. Sumir þessara
manna höfðu með sér frúr sínar, annaðhvort
af því, að þeir treystu sér ekki til að fara
kvenmannslausir, eða þá að konur þeirra
treystu þeim ekki til að fara kvenmanns-
lausir.
Flogið var til Kaupmannahafnar miðviku-
daginn 1. september, síðla kvölds, en sumir
voru komnir áleiðis áður. I Kaupmannahöfn
tvístraðist hópurinn nokkuð, því að ýmsir
áttu þar ættingja og vini. Að minnsta kosti
fylgdust menn lítt hver með annars ferðum,
þangað til föstudaginn 3. september að af-
liðnu hádegi, að haldið var af stað með l'est
frá Helsingör til Hálsingborg. Ferðin yfir
sjálft sundið tók ekki nema tuttugu mínútur,
svo að öllu var til skila haldið, að maður
gæti fengið sér brjóstbirtu á leiðinni.
Til Gautaborgar komum við stundu fyrir
miðaftan. Yar okkur fengin vist á hóteli því,
sem „Rubinen" nefnist og rekið er af sænsku
samvinnufélögunum. Allskyns þægindi voru
þar tiltæk, sími, útvarp og sjónvarp í hverju
herbergi og svo margvíslegir smáhlutir og
apparöt, til þess að gera gestum dvölina
þægilega, að ekki hefði veitt af námskeiði í
upphafi dvalarinnar, til þess að kenna mönn-
um að færa sér öll þægindin í nyt, enda var
dvalarkostnaður þarna í samræmi við hús-
búnaðinn: næturgisting kostaði, án morgun-
verðar, hátt á annað þúsund krónur íslenzkar,
og kvöldmatur, sem okkur fannst raunar
ekkert yfirgengilega lostætur, kostaði nær
700 kr. á mann. Lætur nærri, að mánaðarlaun
íslenzks bankamanns mundu endast til 5—6
daga dvalar á svona hóteli. Auðvitað voru
önnur hótel miklu ódýrari í borginni, en
frændur okkar Svíar töldu ekki hæfa að
bjóða svo kærkomnum gestum annað en
það bezta. Að loknum kvöldverði ræddust
ferðafélagarnir við og sögðu hverjir öðrum
gamansögur.
Klukkan tíu daginn eftir var þingið sett í
hátíðasal háskólans. Um hálft annað hundrað
manns var þar saman komið, og voru nú
gestir boðnir velkomnir til þingsins og borg-
BANKABLAÐIÐ 5