Útvarpstíðindi - 10.12.1945, Page 35

ÚTVARPSTIÐINDI
371
var hægt að setja út á vinnu mína, néri
hann mér um nasir, að það væri hann,
sem hefði dregið mig upp úr sorpinu.
Hann stríddi mér með því, að ég væri
aðeins góður sem sendisveinn á aug-
lýsingadeildinni. Annars var það eins
og liann sagði: „Ég þarf aðÆ hafa ein-
hvern til þess að láta skap mitt bitna á,
og þar sem ég hefi nú gert svona mikið
fyrir þig, ertu ekkert of góður að verða
fyrir því!“
Ég reyndi að afbera þetta, en því
meira, sem ég afbar skammir hans og
ónot, því mun meira kvaldi þessi gamli
velgjörðarmaður minn mig. Svo byrjaði
hann á því að segja mér upp. Varla leið
svo vika, að liann segði mér ekki upp
með hálfsmánaðar fyrirvara. Alltaf tók
hann þó uppsögnina aftur, en alltaf vofði
hún yfir höfði mér. Þessi óvissa var
hræðileg. Ég gat aldrei tekið neina á-
kvörðun um framtíðina, gat aldrei treyst
því að hafa stöðuna nema um stundar-
sakir. Ef hann hefði sagt mér hreinlega
upp, þá hefði það verið betra, því að
þá hefði ég losnað við þessa kveljandi
óvissu“.
„Hvers vegna fórstu ekki frá þessum
gamla þorpara og fékkst þér aðra
vinnu?“ spurði ég.
„Á þeim tíma var meira af atvinnu-
lausum auglýsingateiknurum, heldur en
af smástjörnum í Hollywood. Þar að
auki hafði ég sérstaklega góð laun“-
„En að lokum rak hann þig þó?“
Charles hló. ,,Já, svo fór að lokum.
Eina vikuna sagði hann mér upp á
mánudegi, tók það aftur á þriðjudag,
sagði mér upp á miðvikudag, tók það
aftur á fimmtudag. Á föstudagsmorgun
fór ég með teikningu inn til hans til
þess að heyra álit hans á henni. Hann
horfði á hana með litlum, nærsýnum
augunum. Hann snéri lienni öfugt og
spurði illkvitnislega: „Á hún ekki að
snúa svona?“
Þegar ég svaraði honuin ekki strax,
þá kreisti liann hina velgerðu teikningu
mína í stórum krumlunum, fleygði henni
i mig og urraði: „Ef þetta er það bezta,
sem þú getur gert, þá getum við alveg
DÝRMÆTUR FJÁRSJÚÐUR ER:
*■
Islenxkar
Þjóðsögnr
ÓLAFS DAVÍÐSSONAR.
Heildarútgáfa er komin út í
þremur stórum bindum — um
1300 blaðsíður. — Jónas Rafnar
læknir og Þorsteinn M. Jónsson
hafa búið undir prentun. Guð-
mundur Frímann skáld hefur
teiknað upphafsstafi, en Trjrggvi
Magnússon, myndir á aukatitil-
síðu og kápu-
Til útgáfunnar liefur verið vand-
að mjög vel og ekkert sparað til
að gera hana sern glæsilegasta.
Engin bók er jafnmikil uppspretta
af fróðleik, sögnum og hugmynd-
um.
Þjóðsögur ólafs Davíðssonar hafa
lengi verið öndvegisrit í íslenzk-
um bókmenntum og svo mun lengi
verða.
(féóhaátcfápa
f^oráteiná ^ónááonar
Akureyri.