Morgunblaðið - 04.12.2008, Qupperneq 48

48 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. DESEMBER 2008
Vegna mistaka víxl-
uðust greinar um Sig-
ríði Ástu Ármanns-
dóttur og Sigríði Guðmundsdóttur.
Við birtum því greinarnar aftur
og biðjum hlutaðeigandi velvirðing-
ar.
Elsku amma mín hefur kvatt
þennan heim níutíu ára að aldri og
það eru forréttindi að hafa fengið
að hafa þig hjá okkur í þennan
tíma. Í gegnum tíðina hefur það
verið einn af mínum föstu punktum
í tilverunni að geta komið við hjá
þér á Skaganum og það er mjög
skrítin tilfinning að þú sért ekki
lengur í stólnum þínum á Höfða.
Ég er búin síðustu daga að reyna
að koma réttum orðum að minningu
minni um þig. Þessi fábrotnu orð
eru niðurstaðan.
Það fyrsta sem kemur upp í hug-
ann er hvernig manneskja þú varst.
Leitin að jafn hjartahlýrri, ljúfri og
góðri manneskju er ærið erfið.
Þú varst líka ákveðin þegar það
átti við. Passaðir alltaf upp á að við
gengjum frá hlutunum okkar, og þá
sérstaklega að við legðum fötin
okkar fallega fyrir svefninn. Þú
varst líka mikill húmoristi og alltaf
stutt í spaugið. Þau voru ófá skiptin
sem við mæðgurnar vorum allar
með tárin í augunum eftir hláturs-
kast.
Þú varst mikil hannyrðakona,
saumaðir og prjónaðir, og það er
ekki tölu á festandi allir vettling-
arnir og sokkarnir sem komu með
póstinum á Ísafjörð. Um daginn
þegar ég var hjá þér barst talið að
pilsinu sem ég var í, sem ég er
ofsalega stolt af því það er eitt af
mínum fáu handavinnusigrum. Eitt-
hvað fannst þér nóg um gortið í
mér og sagðir lágum, blíðum róm:
„Voðalegt montprik geturðu verið
Sigríður Ásta
Ármannsdóttir
✝ Sigríður Ásta Ár-mannsdóttir
fæddist í Sól-
eyjartungu á Akra-
nesi 3. júlí 1918. Hún
lést á Dvalarheim-
ilinu Höfða á Akra-
nesi 18. nóvember síð-
astliðinn og var útför
hennar gerð frá
Akraneskirkju 25.
nóvember.
stelpa,“ en svo brost-
irðu út að eyrum.
Þetta var líka lýs-
andi fyrir þig því ég
man ekki eftir að þú
hafir verið að hæla
eða hrósa sjálfri þér
fyrir eitt eða neitt.
Ég held það sé ekki
hægt að minnast þín
án þess að segja frá
hveitikökunum þín-
um. Heimsins bestu
hveitikökur, það vor-
um við systkini sam-
mála um og göspruð-
um það út um allan bæ þér til
lítillar gleði.
Þér fannst líka reglulega gaman
að gefa okkur fjölskyldunni þinni að
borða og í rauninni bara hverjum
sem kom að heimsækja þig. Þú gast
alltaf galdrað fram dýrindis krásir í
miklum mæli. Ég, mamma og Helgi
komum oft í heimsókn á Skagann á
jólum, páskum og á sumrin. Og ég
held að undantekningarlaust hafi
Helgi bróðir borðað yfir sig, því
honum fannst svo gott að borða hjá
þér og þér fannst svo gaman að
gefa honum að borða.
Svona í seinni tíð hefur þú verið
iðin við að segja mér og Óla sögur
síðan þú varst ung. Það var ynd-
islegt að sjá lífið sem kviknaði í
augunum þínum þegar þú sagðir
okkur frá sjö borga ferðinni sem
þið afi fóruð í með Gullfossi. Lýs-
ingarnar voru það lifandi að ég sá
ykkur fyrir mér dansandi á fyrsta
plássi í ykkar fínasta pússi.
Það er mér ómetanlegt að þú
skyldir ná að vera viðstödd brúð-
kaup okkar Óla í sumar. Þú varst
nú ekki mikið fyrir að þvælast en
að þú legðir á þig bílferðina í Hval-
fjörðinn og allt sem því fylgdi var
okkur mjög dýrmætt. Nú kveð ég
þig með þessum orðum amma mín
og vona að þú sért komin í fangið á
afa og þið svífið um í ljúfum dansi.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Þín
Katrín.
✝ Egill Jónassonfæddist á Helga-
stöðum í Reykjadal,
S-Þing. 14.5. 1924.
Hann andaðist hinn
25.11. sl. á dval-
arheimilinu Hlíð á
Akureyri.
Egill var sonur
hjónanna Maríu Sig-
fúsdóttur frá Hall-
dórsstöðum í Reykja-
dal og Jónasar
Friðrikssonar frá
Helgastöðum í
Reykjadal. Hann var
fimmti í röð tíu systkina, en þau eru
Sigfús Pálmi, d., Hrafnhildur, Frið-
rik Reynir, d., Sighvatur, Friðrik,
d., Arnhildur, d., Reynir, Úlfhildur
og Kristján Elís.
Hinn 10. okt. 1953
kvæntist Egill Sigríði
Sigmarsdóttur frá
Akureyri og eign-
uðust þau fjögur
börn, þau eru Jónas
Óli, kvæntur Oddnýju
Hjálmarsdóttur og
eiga þau fjögur börn,
fyrir á Jónas eina
dóttur. Sigfríður
María, gift Jan Lar-
sen og eiga þau eina
dóttur. Ingibjörg Sal-
óme, gift Jósep Zop-
honíassyni og eiga
þau fjögur börn. Eygló, ógift, á einn
son. Stjúpdóttir Egils er Hólm-
fríður Svala Jóhannsdóttir.
Útför Egils fer fram frá Ak-
ureyrarkirkju í dag kl. 13.30.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(V. Briem)
Nú hefur kær vinur minn, Egill
Jónasson, kvatt. Vinátta okkar
spannar meira en 50 ár. Tónlistin var
þar í aðalhlutverki en kórastarf hef-
ur tengt okkur hvað mest saman. Við
kynntumst á Heklumóti karlakóra
árið 1957 sem haldið var á Akureyri
og í Mývatnssveit. Þá var Egill söng-
maður með Karlakór Reykdæla en
hann söng fyrst með þeim kór á
Heklumóti árið 1940, þá aðeins 16
ára gamall. Hann gekk til liðs við
Karlakór Akureyrar haustið 1957 og
þá tengdumst við böndum sem æ síð-
an héldust. Vinátta okkar náði líka til
fjölskyldna okkar.
Egill var að mínu mati mikill lista-
maður, fjölhæfur mjög, góður frjáls-
íþróttamaður, glímdi vel og áhugi
hans á íþróttum var einstakur og
hélst alla tíð. Aðeins þremur vikum
fyrir andlátið fórum við að sjá lið Ak-
ureyrar sigra í handbolta en við lét-
um okkur sjaldan vanta á þá leiki.
Eitt aðalsmerki Egils var hve um-
talsgóður hann var. Aldrei heyrði ég
hann hallmæla nokkrum manni,
þrátt fyrir að hann hafi haft sterkar
skoðanir á málefnum. Hann var
mannbætandi maður, hvers manns
hugljúfi, kom sér vel alls staðar en
eins og listamanna er gjarnan háttur
var hann mjög hrifnæmur maður.
Egill var afar fróður og minnugur,
textana kunni hann alla og lögin og
var alveg sérstaklega gaman að
syngja með honum dúett. Ég minnist
margra góðra stunda, til dæmis úr
Noregsferð karlakórsins 1996 þegar
við sungum í kveðjuhófinu dúettinn
„Gunnar og Njál“ óundirbúið að
beiðni norsku bílstjóranna okkar. Þá
var ekki komið að tómum kofunum
hjá Agli. Ég syng að lokum til þín,
Egill minn, lag sem við sungum oft
saman við jarðarfarir og okkur þótti
báðum afar fallegt:
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem)
Ég kveð Egil vin minn með virð-
ingu og þakklæti fyrir áratuga vin-
áttu. Votta börnum hans og ættingj-
um mína dýpstu samúð.
Ingvi Rafn Jóhannsson.
Egill Jónasson
Hvert byggðarlag
hérlendis hefur sín
sérkenni og myndar
umgjörð um íbúana.
Fáar sveitir eiga hana
rammgerðari og fegurri en Borg-
arfjörður eystra. Ekki er vafi á að
þetta umhverfi hefur mótandi áhrif
á fólkið sem þar býr, nálægðin við
Helgi Magnús
Arngrímsson
✝ Helgi MagnúsArngrímsson
fæddist á Borgarfirði
eystri 12. júní 1951.
Hann lést á sjúkra-
húsinu á Egilsstöðum
22. nóvember síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Egils-
staðakirkju 29. nóv-
ember.
sjó og land og það lit-
ríki og dularmögn sem
borgfirskt landslag
býr yfir. Viðnáms-
þróttur samfélagsins
sem þar hefur staðið
af sér togkraftana
burt verður ekki
skýrður með hefð-
bundnum rökum og á
sér dýpri rætur. Helgi
Arngrímsson var
dæmigerður fyrir
þann dug og bjartsýni
sem fékk ungt fólk á
Borgarfirði til að
hasla sér völl í heima-
byggðinni um 1980. Upp frá því varð
hann merkisberi nýmæla á mörgum
sviðum, fyrst af öllu sem fram-
kvæmdastjóri steiniðjunnar Álfa-
steins og út frá því verkefni þróuð-
ust afskipti hans af ferðamálum sem
hann skynjaði sem vaxtarbrodd og
mikilvæga viðbót við það sem fyrir
var. Sameiginleg áhugamál urðu
þess valdandi að ég kynntist Helga á
fyrstu árum hans hjá Álfasteini.
Fyrirtækið var raunar sprottið upp
úr viðleitni til að efla atvinnulíf á
landsbyggðinni með tilkomu iðnráð-
gjafa samkvæmt lögum 1980 og á
þeim grunni byggðu síðar at-
vinnuþróunarfélög víða um land.
Álfasteinn undir forystu Helga varð
brátt einn gildasti sprotinn á þeim
akri, dæmi um það sem unnt væri að
áorka með innlendum efnivið og
hugviti. Leit að efni til sölu og úr-
vinnslu hjá fyrirtækinu skerpti sýn
Helga til fjölbreytninnar í náttúru
byggðarlagsins og hann sá jafn-
framt möguleikana á að gera göngu-
ferðir að aðdráttarafli fyrir heima-
menn og gesti. Nokkru áður eða um
miðjan áttunda áratuginn hafði ÚÍA
gerst brautryðjandi í útgáfu göngu-
korta hérlendis og fékk undirritaðan
til að leggja því lið. Helgi tók upp
þennan þráð með öðrum áhuga-
mönnum á Borgarfirði, byrjaði að
merkja gönguleiðir þar og í Víkum
og efna í kortlagningu þeirra. Af-
raksturinn af því starfi þekkir fólk
um land allt.
Sem þingmaður kynntist ég vel
áhuga Helga og atorku við að ná
fram úrbótum fyrir sína heima-
byggð. Þannig stóð hann um árabil
fyrir könnunum á viðhorfum og
reynslu ferðamanna sem til Borg-
arfjarðar komu og vann vel úr þeim
efnivið. Þingmenn kjördæmisins
fengu að fylgjast með og því fylgdu
brýningar um úrbætur, ekki síst í
vegamálum, en bágt ástand Borg-
arfjarðarvegar var ofarlega á gát-
listum Helga. Síðar urðu slíkar
kannanir fastur liður í þróun ferða-
mála víða um land. Leiðsögu- og
kortagerðarmaðurinn Helgi Arn-
grímsson hafði vakandi auga á flestu
í sínu umhverfi svo sem náttúrufyr-
irbærum og örnefnum. Við áttum
mörg samtöl um slík efni og ábend-
ingar hans reyndust mér notadrjúg-
ar í landlýsingum. Samferðafólk ber
honum söguna sem frábærum leið-
sögumanni, glaðværum og nær-
gætnum. Það er sárt að sjá á eftir
honum langt fyrir aldur fram en eft-
ir lifir minning um einstakling sem
gæddi umhverfi sitt lífi hvar sem
hann fór. Að Helga stóð fjölmennur
frændgarður og eiginkona sem
deildi með honum áhugamálum og
hlúði að honum síðasta spölinn.
Mannvænleg börn þeirra halda uppi
merki heimahaganna sem faðirinn
helgaði líf sitt.
Hjörleifur Guttormsson.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HELGA EIRÍKSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Fella- og Hólakirkju
föstudaginn 5. desember kl. 15.00.
Ágúst Magnússon, Sigríður Eiríksdóttir,
Lilja Magnúsdóttir, Jóhann Víglundsson,
Jenný Magnúsdóttir
og barnabörn.
✝
Hugheilar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát og útför
elskulegrar eiginkonu minnar, móður okkar, tengda-
móður og ömmu,
KRISTRÚNAR JÓHÖNNU PÉTURSDÓTTUR,
Austurgötu 23,
Keflavík.
Ingi Hjörleifsson,
Hjörleifur Ingason,
Þorbjörg Sóley Ingadóttir, Nikulás Úlfar Másson,
Guðný Lára Ingadóttir, Haukur Holm
og barnabörn.
✝
Okkar ástkæra móðir, stjúpmóðir, tengdamóðir,
amma, langamma og systir,
SIGRÚN SIGURÐARDÓTTIR,
Eyrarholti 4,
Hafnarfirði,
lést á nýrnadeild Landspítalans við Hringbraut
sunnudaginn 30. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
mánudaginn 15. desember kl. 13.00.
Sigurður Halldór Bjarnason, Ágústa Árnadóttir,
Guðrún Magnea Gunnarsdóttir, Gunnar Sigurðsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og aðstandendur.
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morgunblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minningargrein á útfarardegi verður hún að berast
fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi
eða þriðjudegi). Ef útför hefur farið fram eða grein berst ekki innan hins til-
tekna skilafrests er ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss
er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist áður en skila-
frestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki lengri en 3.000 slög (stafir með bilum -
mælt í Tools/Word Count). Ekki er unnt að senda lengri grein. Hægt er að
senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og votta þeim sem
kvaddur er virðingu sína án þess að það sé gert með langri grein. Ekki er
unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli, sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá, sem fjallað er
um, fæddist, hvar og hvenær hann lést, um foreldra hans, systkini, maka og
börn og loks hvaðan útförin fer fram og klukkan hvað athöfnin hefst.
Minningargreinar